“Ik moet zeggen, voor mij hoeft het niet zo heel erg dit. Dat gedoe met voetballers die uit de kast moeten komen. Laten we gewoon weer even normaal doen. Er zijn gewoon weinig homofiele voetballers. Er zullen er wel een of twee zijn, maar voetbal is geen sport voor homo’s. Als je homo bent, dan ben je op je veertiende wel klaar met voetbal. Dan ga je gewoon in een kapperszaak werken. Dat is gewoon waar.”

Een uitspraak van René van der Gijp, afgelopen maandag in een tv-uitzending van de VI Voetbalkantine. Dit keer niet humoristisch bedoeld, maar serieus. Voor vaste kijkers niets nieuws onder de zon, maar gelet op de commotie die vandaag is ontstaan kijken velen er kennelijk van op en maken van de gelegenheid gebruik om de voetbalcommentator af te branden. Mogelijk een zoete wraak voor het feit dat Gijpie vorige week Toine Pepernoot voor gek zette, die emotioneel werd bij z’n laatste presentatie van Studio Sport.

Genoeg hierover, mij zult u geen moreel oordeel horen vellen over de opvattingen van voormalig voetballer Van der Gijp. De man verkondigt een mening over homoseksualiteit die nog steeds wijdverbreid is in de samenleving, zeker in de voetbalwereld. Gijpie zegt wat velen, veelal uit angst, denken. Slim is het natuurlijk niet van de man, net nadat de KNVB een campagne is gestart in een poging om homoseksualiteit nu eindelijk eens uit die verguisde en beschimpte hoek te halen. Maar ja, Gijp blijft Gijp.

Aan de andere kant zou het mij niet verbazen indien Gijpie al z’n hele leven homo-erotische gevoelens koestert voor mensen van het eigen geslacht. Hetgeen verklaart waarom hij geen moment onbenut laat kwetsende en discriminerende uitspraken te doen over homo’s. Degenen die om het hardst schreeuwen zelf geen homo te zijn, en er ‘grappen’ over maken (“Cristiano Ronaldo homo? Ik denk dat hij ‘s avonds laat wel eens stiekem met z’n vinger aan z’n eigen poepertje zit”), staan in de regel dichterbij de mannenliefde dan ze zelf beseffen.

En laten we wel wezen, Gijpie valt op grote jongens. Op frequente wijze uit hij zijn bewondering voor voetballers met een forse torso. Regelmatige kijkers van VI Voetbalkantine weten waar ik het over heb, daar hoef ik geen tv-fragmenten voor op te lepelen. Verdedigers moeten stevige jongens zijn, ruwe bolsters als Douglas. Keepers onder de 1 meter 86 tellen voor Gijpie niet eens mee. Ook aanvallers mogen van hem wel wat uitstralen, hij dweept met Pellè. Een speler die in zijn ogen over iets teveel pondjes aan het lijf beschikt, krijgt een oorvijg. Gijpie valt op sixpacks.

Nu ben ik de laatste die Van der Gijp wil voorstellen zijn gevoelens de vrije loop te laten, te ontsnappen aan zijn verstikkende cocon waardoor de man zichtbaar wordt gekweld. Aan de andere kant, met zijn boek Gijp, waarvan er inmiddels zo’n 300.000 zijn verkocht, heeft hij roem vergaard in Nederland. Wat let hem als ex-voetballer om eindelijk eens uit die boekenkast te komen, wereldfaam is wat hem wacht. Gijpie bij CNN, dat zou wat zijn.

Alex van Veen