Vreemde romantische komedie waarin Woody Allen weer eens in een film van een andere regisseur acteert.

Murray (Woody Allen) ontvouwt, nadat hij failliet is gegaan met zijn boekwinkel, een stoutmoedig plan om er financieel weer bovenop te komen. Hij gaat als tussenpersoon fungeren voor een seksuele transactie. De schatrijke dermatologe Parker (Sharon Stone) wil namelijk een trio maken met een vriendin en een onbekende man. Murray probeert zijn voormalige werknemer en vriend Fioravante over te halen hieraan deel te nemen.

John Turturro schreef en regisseerde Fading Gigolo. Bovendien speelt hij de hoofdrol van Fioravante, een introverte man die zijn brood verdient als bloemist. Is het geloofwaardig dat de muizige Fioravante tot een gigolo wordt gemaakt, of dat Woody Allen een pooier speelt? Nee, logisch is dat niet, maar het levert wel voldoende materiaal op voor een bizarre en tegendraadse komedie met een warm hart. De krankzinnige opeenstapeling van merkwaardige episodes hebben op de een of andere manier een interne logica meegekregen.

Wanneer Fioravante verderop in de film valt voor een joodse weduwe (Vanessa Paradis) binnen een streng joods-orthodoxe gemeenschap, leidt dat tot allerlei krankzinnige verwikkelingen. De grote kracht van Fading Gigolo is dat het een staalkaart oplevert van eenzame mensen die er het beste van proberen te maken. De vrouwen aan wie Fioravante zijn hulp aanbiedt, hunkeren vooral naar warmte en tederheid, iets wat blijkbaar tegenwoordig schaars goed geworden is.

Fading Gigolo is een ongewone komedie die niet te categoriseren valt, het soort dat tussen de wal en het schip terecht komt. Een aandoenlijke komedie gefilmd in een vergeten stukje sfeervol New York. Woody Allen steelt de show als de gevatte scharrelaar Murray, hij oogt meer ontspannen dan in zijn eigen geregisseerde films.

Turturro is een van de grote karakter acteurs van de hedendaagse Amerikaanse cinema. Zijn vertolking als gigolo tegen wil en dank getuigt, onverwacht, van een enorme hartelijkheid. Hij maakt een in eerste instantie onwaarschijnlijk personage realistisch en geloofwaardig. In zijn zesde film als regisseur bewijst hij tevens dat hij moeiteloos de juiste toon weet te vinden voor een ongewoon project.

Ulrik van Tongeren

Fading Gigolo (FilmFreak Distributie, 2013), vanaf 17 juli in de bioscopen.