vogels vliegen door de verzengende hitte
zonder haast
in de verte hoor ik hun gekras
te paard stap ik over de droge bodem
druppels zweet lopen langs mijn voorhoofd
de zon staat hoog
de zon verlicht mijn ziel
in vrijheid zwerf ik over de vlakte
mijn paard klein maar sterk
stapt onvermoeid door
ik kijk niet achterom
waarheen we gaan is onbekend
ik geef een schreeuw
het paard reageert, gaat even hard
valt dan weer terug in tempo
in galop gaan we voort
zonder haast
als een nomade ga ik
waar het land mij brengt