haar reis

het rustieke landschap
boorde zand in haar ogen
vlagen van angst en onrust
wisselden elkaar af

steeds verder liep je van
mij weg gepakt en gezakt
op weg naar andere oorden

je ravenzwarte haar los gedragen
enkele plukken slordig achter beide oren
bijtend op je onderlip in
twijfel of je hier goed aan deed

ik mis je schreeuwde ik
zonder stem
braaksel kolkte langs mijn kin
over mijn ontblote borsten

die op en neer gingen door
een heftig, onregelmatig ademhalen
ik mis je
je afwezigheid dreef mij tot waanzin