De meeste kaas die in de supermarkt wordt aangeboden is gemaakt van melk onder meer afkomstig van koeien die permanent op stal staan. Vanwege dieronvriendelijkheid adviseert Wakker Dier biologische kaas.

In toenemende mate gaan boeren ertoe over hun melk producerende veestapel binnen de stal te houden. Momenteel graast 30 procent van de melkkoeien, ruim 400.000, nooit meer in de wei terwijl de vooruitzichten aantonen dat dit aantal snel en fors toeneemt. Bij dierenwelzijnsorganisatie Wakker Dier vinden ze dat een verontrustende tendens. Zo hebben koeien die permanent op stal staan veel vaker last van ontstekingen aan de poten en de uiers.

Met de slogan ‘Pas op kaas met stalmelk’ is Wakker Dier een campagne gestart om de consument te adviseren niet langer kaas aan te schaffen dat geproduceerd is van een mix van weide- en stalmelk. In het kort komt het erop neer dat je dan vrijwel alle kaasmerken in de schappen kunt laten liggen, met uitzondering van de A-merken Beemster en Milner en huismerk Klaverland die uitsluitend weidemelk bevatten, kenbaar gemaakt met een logo op de verpakking. En biologische kaas natuurlijk.

De dierenwelzijnsorganisatie, die naam heeft gemaakt met zijn campagnes tegen de plofkip en kiloknallers, hoopt kaasproducenten er zo toe aan te zetten uitsluitend gebruik te zullen gaan maken van weidemelk, afkomstig van koeien die minimaal 120 dagen per jaar zes uur per dag in de wei hebben gelopen. Het irriteert de dierenvrienden in het bijzonder dat A-merken als Uniekaas, Leerdammer en Old Amsterdam stalmelk gebruiken, terwijl ook vrijwel alle supermarkten dit doen met hun wat goedkopere huismerken.

Volgens een woordvoerster van Westland Kaas Groep, moederbedrijf van Maaslander en Old Amsterdam, misleidt Wakker Dier de consument met de campagne. De kazen van het bedrijf bestaan volgens haar voor 80 tot 85 procent uit weidemelk. ‘Toegegeven, het is nog geen 100 procent, maar dat lukt waarschijnlijk geen enkele fabrikant’, aldus de zegsvrouw. ‘Westland conformeert zich aan het Convenant Weidegang dat als doel heeft zoveel als mogelijk weidegang te bieden en tenminste het huidige niveau van melkveebedrijven met weidegang te behouden.’

Een van de redenen voor het permanent ‘opstallen’ van koeien is de behoefte van boeren om de bedrijfsresultaten te kunnen controleren. In de stal is de in- en output eenvoudig te meten en daarom is er van het stalseizoen heel veel informatie beschikbaar, zoals de beschikbare ruimte per koe en de kwaliteit en hoeveelheid van het voer. Deze gegevens bieden de boer de kans zo economisch mogelijk te werken met de middelen die hij beschikbaar heeft. Ook de groei van het aantal megastallen is er debet aan.

Een aanzienlijk nadeel voor het op stal houden van koeien is de toename van ammoniakuitstoot. En koe die permanent in een box leeft, levert ongeveer 8 kilo meer ammoniak op dan een koe die in de zomer naar buiten mag. Dit omdat bij vermenging van mest in de stal chemische processen voor een hoge ammoniakuitstoot zorgen. Ook bij het uitrijden van de mest uit de stal komt opnieuw ammoniak vrij. Als de weidegang nog op hetzelfde niveau had gelegen als 15 tot 20 jaar geleden, zou de totale ammoniakuitstoot in Nederland 3,7 miljoen kilo lager uitgevallen zijn, berekende het CBS.