Dheepan_01

De Fransman Jacques Audiard is een regisseur van meeslepende drama’s waarin geweld en misdaad een voorname rol spelen. Met zijn Dheepan won hij onlangs de Gouden Palm op het filmfestival van Cannes. In deze briljante dramafilm zijn we getuige van een kolkende samensmelting van immigratieproblematiek en misdaad.

De film vangt aan met een korte scène in Sri Lanka. De burgeroorlog is net voorbij, de Tamil Tijgers verbranden hun dode kameraden en hullen zich in burgerkleding. Om het land te ontvluchten doen een voormalig vrijheidsstrijder, een vrouw en een meisje zich voor als zijnde een gezin zodat ze erkend kunnen worden als vluchteling om toegang tot Frankrijk te verkrijgen.

Daarin slagen ze waarna een woning in een achterstandswijk aan de rand van Parijs wordt betrokken. Dheepan (Antonythasan Jesuthasan) vindt een baan als conciërge, zijn ‘echtgenote’ (Kalieaswari Srinivasan) verricht schoonmaakwerk voor een demente man en de ‘dochter’ gaat naar school. Bovendien komt het schijngezin in een wijk terecht waar een brute drugsbende de dienst uitmaakt. De flat van het drietal staat pal tegenover het pand waarin de drugsbende zetelt.

De kern van dit indringende en verrassend sterk vertolkte drama schuilt er in dat regisseur Audiard je op een ingetogen wijze laat doordringen tot de ziel van de nederige Dheepan. Het is een troebel pact wat hij met de vrouw en het meisje heeft gesmeed. Dat het geheel zich afspeelt in een milieu dat vergeven is van de sudderende dreiging van geweld, fungeert als het ware als schil om het familiedrama heen.

Dit is niet zomaar een immigrantendrama, het is evenzeer een beklemmend misdaadverhaal waarin de tergende spanning bijna ondraaglijk opgevoerd wordt. Audiard is een meester in het creëren van spanning met subtiele middelen. Aan de oppervlakte lijkt er schijnbaar weinig aan de hand. Hoe inschikkelijk en nederig Dheepan zich ook weet te gedragen, je weet dat binnenin hem de demonen tekeer gaan.

Dheepan_02

Dat geldt ook voor zijn vrouw en dochter, de wonden moeten diep zijn bij deze mensen. Gevlucht uit een land waar geweld dagelijkse realiteit is, komen ze terecht in een nieuwe omgeving waarin intimidatie en misdaad schering en inslag zijn. Dat Dheepan een ex-militair is, en dus weet wat doden betekent, creëert extra spanning. Omdat zowel Dheepan als zijn vrouw in het pand van de drugsbende werken, hebben ze dagelijks contact met de drugsdealers.

Wanneer in het midden van de film de uit de gevangenis ontslagen Brahim (Vincent Rottiers) op het toneel verschijnt, neemt de nervositeit toe. Brahim herneemt zijn rol als drugsbaas, zijn treiterende gedrag zet Dheepan tot daden aan. De extreem gewelddadige climax van de film heeft veel weerstand opgeroepen. Het zou afbreuk doen aan de kwaliteiten van de productie, al wordt het geweld wel degelijk aangekondigd gedurende het verloop van de film.

Maar de geweldexplosie komt des te harder aan omdat de leden van het schijngezin naar elkaar toe beginnen te groeien. Ze worden zowaar een ‘echt’ gezin en hebben dus veel te verliezen. Antonythasan Jesuthasan als Dheepan zet een ijzersterke rol neer. Jesuthasan was zelf kindsoldaat voor de militante groepering Tamil Eelam en vluchtte eind jaren ’80 naar Frankrijk waar hij een gevierd schrijver werd.

Jesuthasan speelde in 2011 al een bijrol in de Indiase film Sengada, Dheepan is zijn eerste hoofdrol waarvoor hij gebruik heeft gemaakt van persoonlijke ervaringen. Die authenticiteit is over de gehele linie van Dheepan zicht- en invoelbaar. Na het het enigszins teleurstellende Rust and Bone (2012) laat regisseur Audiard weer eens zien dat hij tot grootse dingen in staat is. Dheepan is waarschijnlijk zijn meest indringende film tot nu toe.

Ulrik van Tongeren

Dheepan (Lumière, 2015), vanaf 3 september in de bioscopen.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties