het is twee uur ‘s nachts
ik trek mijn gympen aan
veter ze losjes
schuchter zet ik een paar stappen
het doet pijn
alsof ik op eierschalen loop
ik zet door
lopen wil ik

was ik een vogel
mijn vleugels zouden mij brengen
waarheen maar…
vrijheid zou mijn beste vriend zijn
op takken zou ik moeiteloos een dutje doen
mijn klauwen vast om het hout
in de ochtendschemer zou ik zweven
door bossen, langs paden

met een warme washand
dep ik mijn voeten
tranen lopen over mijn
bleke wangen