je danste als een ballerina
met je goud blonde haar
je ranke lijf en knap gelaat
gracieus gelijk een zwaan

hij met zijn dik zwarte haar
knielde onhandig voor jou
kuste vochtig je hand
was je grootste bewonderaar

drank vloeide rijkelijk
de grammofoon draaide overuren
er werd gelachen en gefeest
tot in de vroege ochtenduren

vitrages van buren weken bedeesd
bezorgd stonden zij te gluren
vanwege het kleine grut
sinds enkele weken verweesd

 

 

tekst Marina Verte | foto Jan Kees Helms

Door ravage