onverstoorbaar langs de waterkant
loer je doodstil naar een maaltje
jou ontgaat geen enkele beweging in
de door licht weerkaatste sloot of het water
naast de vis is ook de muis of het konijn
jou een versnapering

sierlijke vogel met afhangende pluimen kraag
springt op in slow motion krast hard en traag
met je alerte kloeke ogen vlieg je gestaag
door het bos, over velden of door
de stadse straat

nabij de markt of een terras ben je gewoon
te wachten wat er op het menu staat
onbenaderbaar doch niet mensenschuw
staar je geduldig voor je uit
afval van de viskraam of een afgekloven
kippenpoot het is je om het even welke
resten men jou toegooit

ik heb bewondering voor deze vogel
de blauwe reiger die van heinde en
verre onze steden en landerijen
heeft aangevlogen

 

 

 

tekst Marina Verte | foto Martin Broek

Door ravage