side effects 1
Rooney Mara en Channing Tatum

Side Effects van de Amerikaanse regisseur Steven Soderbergh behelst een sarcastische aanval op de farmaceutische industrie, gegoten in de vorm van een spannende thriller.

Aan het begin van Side Effects wordt een huiveringwekkend beeld geschetst van de huidige medische stand in de Verenigde Staten. Psychiaters die allerlei wonderpillen voorschrijven en daarvoor door de farmaceutische industrie financieel worden beloond. De patiënten zijn slechts proefkonijnen. Wanneer Emily (Rooney Mara) onder invloed van antidepressiva haar man (Channing Tatum) vermoordt, wordt de betreffende psychiater aangeklaagd.

Met die moord begint de film. De man van Emily komt vrij na vier jaar in de gevangenis te hebben gezeten voor dubieuze beursspeculatie. Desondanks belandt de vrouw in een suïcidale depressie. Haar psychiater Jonathan (Jude Law) gelooft met hart en ziel in de helende werking van zijn pillen. Totdat de hel losbarst, Emily de moord begaat, waardoor de psychiater in de beklaagdenbank belandt. Jonathan moet vervolgens voor zijn leven en reputatie vechten.

Side Effects zit vol verrassende wendingen, soms niet altijd even geloofwaardig, en bevat een tamelijk complex plot. Maar het is met zoveel flair en overtuiging in beeld gebracht dat het niet echt stoort. Soderbergh heeft zich vooral laten inspireren door Alfred Hitchcock. Vooral het eerste deel maakt indruk door de ijzingwekkend rake en scherpe wijze waarop de Amerikaanse psychiatrie in beeld wordt gebracht. Elk personage lijkt wel afhankelijk te zijn van een of andere antidepressiva, de tentakels van de farmaceutische industrie reiken ver.

side effects 2
Jude Law

Soderbergh heeft dit thema op een terloopse wijze in zijn film verwerkt, waardoor het des te harder aankomt. Hij is toch al een regisseur die graag maatschappelijk thema’s in zijn films verwerkt. Denk aan Contagion over een pandemie, Traffic over de war on drugs en Erin Brockovich over de gevolgen van chemisch afval op de gezondheid van de mens. De genoemde films hebben wel een zekere klinische en schematische aanpak gemeen.

Het knappe aan Side Effects is echter dat hij hier een fraaie compilatie van heeft gemaakt, een film die zowel een boodschap als suspense bevat. En dat met een welkome dubbelzinnigheid; niets is wat het lijkt. Soderbergh heeft ook het beste uit zijn acteurs naar boven gehaald. Rooney Mara als de breekbare Emily heeft haar rol een aangename onvoorspelbare lading gegeven. Jude Law zet de psychiater, die zowel ijdel als ontwapenend eerlijk is, subliem neer.

Volgens de 50-jarige Soderbergh is Side Effects zijn laatste film. Hij wil zich gaan toeleggen op de schilderkunst en theater. De zeer productieve regisseur heeft de afgelopen 25 jaar even zoveel films gemaakt in alle mogelijke genre’s, van experimenteel tot uiterst commercieel. Het zijn lang niet allemaal meesterwerken, maar het blijft een interessant oeuvre. Indien Side Effects daadwerkelijk zijn allerlaatste film blijk te zijn geweest, dan is dat een waardige zwanenzang.

Ulrik van Tongeren

Side Effects (Independent Films, 2013). De officiële trailer.

 

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties