Sonospies is de eerste uitgave van Camera Animales uit Marseille. Tot nu toe heeft deze uitgeverij zeven boeken uitgegeven, maar de tijd was rijp voor onafhankelijke muziek waarbij de muzikanten verschillende stijlen hanteren. Met dit gegeven in het achterhoofd werd deze verzamelaar samengesteld.
Sonospies staat voor een autopsie van het geluid. Alleen de titel al nodigt uit om deze cd te beluisteren. De verzamelaar begint avontuurlijk met een nummer van SAEomulci Gonnac, een project van Jme Guggino, met onbegrijpelijke teksten en mooi opgebouwd middels percussie en abstracte elektronica. Een veelbelovend begin.
Het album is zeer afwisselend, al staat zoals gezegd de stem en het woord centraal. Mushin uit Frankrijk heeft een prachtig hoorspel samengesteld met een warme stem welke subtiel, met verschillende filters, op ritmische wijze een verhaal vertelt. Van geheel andere snit is het stuk van Ichtor Tides. Af en toe komt de stem voorbij zeilen, maar het draait hier voornamelijk om de elektronische glitches en drones.
Meryl Marcetti is meer van het voordragen van gedichten, met een minimale akoestische begeleiding. R3PLYc4N is weer van geheel andere orde; zijn muziek is opgebouwd met de computer. De track varieert van breakbeat tot rustige momenten met een stem die ondergedompeld wordt in elektronische geluiden, om vervolgens weer een dominante rol te vervullen.
El Fuego Tatuo is een Frans-Spaans collectief en schittert met een combinatie van geluid en krachtige voordrachten. Forakte levert met een donker metal-nummer af met een bluesy start en een grungy stem, terwijl Sun Thielf een prachtig drony-nummer ten gehore brengt waarin de stem ontbreekt, al is dat niet per se nodig in het kader van deze verzamelaar. De cd eindigt met een krachtig nummer van Thierry Theolier met een noisy ritme.
De vraag is waarom M. Savant Stifleson de gelegenheid heeft gekregen om maar liefst vier nummers te presenteren. Zijn werk is nogal poppy, weinig experimenteel en heeft een speels karakter. Oké, de nummers zijn kort maar de cd bevat ander werk welk interessant genoeg is om meervoudig gepresenteerd te worden.
Op de één of andere manier vraagt Sonospies erom steeds gedraaid te worden. De verzamel-cd bevat een mooie mix van autonome muziekstijlen, al was een toespitsing op bijvoorbeeld het gebruik van het woord hier op zijn plaats geweest. Het had een sterke aanvulling kunnen betekenen op het literaire werk van uitgeverij Camera Animales.
Jan Kees Helms