Het is niet mijn smaak en normaal schrijf ik over experimentele muziek of muziek die de grens opzoekt en overgaat. Maar eerlijk is eerlijk, prachtig dat Koningslied, gecomponeerd en geproduceerd door John Ewbank ter gelegenheid van de kroning van Prins Willem Alexander. De tekst werd geschreven door Jack Poels, John Ewbank, Alain Clark, Guus Meeuwis en Daphne Deckers. De tekst voor de rap-sectie in het nummer is gemaakt door Kraantje Pappie, Gers Pardoel, Ali B en Lange Frans. De schrijvers hebben zich laten inspireren door de tekstuele inzendingen van de Nederlandse samenleving.
De eerste klanken van het lied verwijzen naar de tango van Astor Piazzolla, waarbij Máxima een traan liet tijdens de huwelijkse plechtigheid. Vervolgens al die verschillende stemmen, ritmes en klanken: mooie verbeelding van onze multiculturele samenleving. En dan nog de boodschap van het lied, de oproep om als een volk achter onze Koning te staan, door weer en wind en met de borst vooruit, ongeacht religieuze achtergrond. Ik hoop met mijn ganse hart dat dit dé verbindende factor zal zijn voor het Nederlandse volk en dat we zo onze grond en principes weer zullen hervinden. Hulde, drie vingers omhoog!
Jan Kees Helms
Doorsturen naar B.A. ……Grrrrrrrrrrrrrr………….!!!!!!!!!!!!!
Bij mij gaat alleen de middelvinger omhoog!
Wat is er met jullie Jan Keesje aan de hand?
Raar pilletje geslikt en wordt het niet eens tijd om naar een ander uit te kijken, te ‘luisteren’ !
Ik durf te beweren dat met een fles whisky achter de kiezen het Koningslied best mooi is…
Goed genoeg flauwekul rondom deze hype. Nadat ik het lied had gehoord en de enorme toevlucht dat mensen hun spijt gingen betuigen via de Spijt pagina op Facebook, was de draak steken met het lied het enige wat mij meer passend lijkt. Spijt betuigen voor iets wat ik niet heb gedaan, vind ik totaal onzinnig en ik begrijp die 10.000den likes niet. Daarnaast zijn mijn woorden helaas wel de gedachte van een groot deel van het Nederlandse volk. Op de voorpagina van Trouw was de uitslag van een onderzoek Motivaction te lezen en een groot deel van de geënquêteerden gaf aan dat “het Koningshuis een baken van vertrouwen is en vervult een behoefte aan trots, verbinding en saamhorigheid.” In die zin vind ik het lied een zwart teken aan de wand en draait mijn maag zich om, niet alleen muzikaal en tekstueel, maar ook de boodschap van het lied is nationalistisch en een knieval voor de macht.
Onder neonazi’s zijn varianten ervan gebruikelijk zoals de naar neonazileider Michael Kühnen genoemde “Kühnengroet”, waarbij de arm in plaats van met vlakke hand, met gespreide duim, wijs- en middelvinger wordt opgeheven[4], in gebarentaal het gebaar voor de letter W (Widerstand, in de bedoeling van “nationaal verzet”).
http://nl.wikipedia.org/wiki/Hitlergroet
Verlang er inderdaad naar dat we onze principes uit de gouden eeuw weer hervinden. Dat we kunnen betalen met gouden dukaten inplaats van euro’s.
Beetje flauw van Trix om, nu het liedje door Ravage wordt bejubeld, te eisen dat er een nieuw nummer wordt gemaakt… Hoe kleinzielig kan een mens zijn.
Het Nos Journaal opent met: Comité zoekt oplossing voor het Koningslied dat is terug getrokken:
http://nos.nl/koningshuis/artikel/498023-comite-zoekt-oplossing-koningslied.html
Ik heb er nog één op de plank liggen voor ze, van Filips Marnix van Sint-Aldegonde uit 1568.
Denk dat het bij JKH al aardig dun door de broek begon te lopen uit angst voor het volkstribunaal in Appelscha. Vandaar dat hij nu beweert dat hij de draak heeft proberen te steken met het koningslied.
The only fear, is fear itself…
Maar goed, als je reageert met NN is je angstniveau hoogstwaarschijnlijk hoger. De grap had lang genoeg geduurd naar mijn smaak, want al dat gedoe rondom dat lied vind ik nu wel meer dan genoeg. Er zijn wel belangrijkere zaken om mijzelf druk over te maken.
Drie vingers in de lucht!