Beste kroonprins,

Tijdens het tv-interview met u en uw eega Máxima gaf u aan dat, wanneer u straks koning bent, iedereen zelf mag kiezen hoe u aan te spreken. Uit respect zal dat altijd ‘u’ zijn, vanwege uw wens om dichtbij de mensen te staan kies ik voor Alex.

Als ik ook het onderwerp mag bepalen waarover we gaan praten, dan praat ik graag met u over uw favoriete substantie: water. Water gaat u aan het hart. De kwaliteit van water. De bescherming van schoon water en de beschikbaarheid er van voor iedereen. U reist er de hele wereld voor rond.

Maar u heeft niet alleen iets met water. U heeft ook iets met olie, een onderwerp dat minder vaak aan de orde komt in uw publieke gesprekken. In een wereld die in brand staat (want de crisis laat geen land of volk onberoerd) vertegenwoordigen water en olie uiterst tegengestelde eigenschappen, zowel stoffelijk als symbolisch.

Ik doel natuurlijk op de betrokkenheid van u en uw familie bij de onderneming die vroeger koninklijk, en tegenwoordig royal, op grote schaal in olie doet. Een onderneming, die in haar zoektocht naar steeds maar meer olie het water niet ontziet. Net zo min als het welzijn van mensen overigens, als deze per toeval boven op, of dicht bij een bron leven. Een onderneming ook, die wegens haar handelen herhaaldelijk voor het gerecht wordt gedaagd. Jawel, we praten over Shell.

Naar verluidt hebben u en uw familie een substantieel aandeel in deze onderneming. En deze onderneming heeft op haar beurt een aanzienlijke invloed op de grote problemen die onze samenleving maximaal onder druk zetten: klimaatverandering, tekorten aan grondstoffen, aantasting van het milieu, leefomstandigheden, vervuiling van water en armoede. Om er maar een paar te noemen, waarvan minstens de laatstgenoemde twee u (en uw familie) publiekelijk aan het hart gaan.

In uw aanstaande functie als koning wilt u een symbool zijn voor hoop en inspiratie van mensen, zo gaf u aan. U en uw eega blijven strijden voor water en welzijn, zo bevestigde u ook. Welnu, een kleine daad van grootse inspirerende waarde die inderdaad hoop op verandering geeft zou kunnen zijn om afstand te nemen van de handelswijzen van Royal Dutch Shell plc, bij voorbeeld door uw aandeel te verkleinen en, bij uitblijvend resultaat, uiteindelijk geheel af te stoten.

In de nieuwe geest van een open samenleving zou u dat publiekelijk kunnen doen. Dat zou een sterke boodschap aan de onderneming zijn dat het nu echt anders moet. En het zou een welkom signaal naar ons onderdanen zijn dat het u werkelijk ernst is met de staat van de wereld en van ons mensen.

Nu ben ik slechts een van bijna zeventien miljoen burgers in dit land, maar ik ben er wel van overtuigd dat velen verheugd zouden zijn met zo’n teken. U zou daarmee grote groepen mensen de energie geven om zich mede in te zetten voor een verandering die deze samenleving groener, veiliger en zorgzamer maakt. Voor u en voor ons, en voor ons aller nazaten.

Ik hoop dat u de tijd vindt om hier serieus over na te denken. En de daadkracht om het ook te doen. Oftewel: Alex, we rekenen op je!

Peter van Vliet

Bovenstaande open brief is opgesteld door de voorzitter van Stichting InsNet