gegeven

ik worstel mij door de nacht
mijn lief slaapt zacht
zijn moe gezicht door zijn
volle, grijze haarbos omlijst
rust diep in het kussen

ik houd wacht tot
de pijn afzakt
dood de tijd met lezen
zeker geen straf

de russen met hun
meeslepende verhalen
vervelen mij nooit
zorgen ervoor dat ik mijn zorgen
grotendeels achter mij kan laten

de medicijnen op mijn nachtkast
werken naar behoren
laten mij in een onrustige slaap
glijden met verwarde dromen

over een aantal maanden zal
het al langzaam beter gaan
ik blijf hopen
hoop doet leven
ik wil leven

en lief ik beloof je
nooit zal ik opgeven