gegeven
ik worstel mij door de nacht
mijn lief slaapt zacht
zijn moe gezicht door zijn
volle, grijze haarbos omlijst
rust diep in het kussen
ik houd wacht tot
de pijn afzakt
dood de tijd met lezen
zeker geen straf
de russen met hun
meeslepende verhalen
vervelen mij nooit
zorgen ervoor dat ik mijn zorgen
grotendeels achter mij kan laten
de medicijnen op mijn nachtkast
werken naar behoren
laten mij in een onrustige slaap
glijden met verwarde dromen
over een aantal maanden zal
het al langzaam beter gaan
ik blijf hopen
hoop doet leven
ik wil leven
en lief ik beloof je
nooit zal ik opgeven