Regina Dürig heeft het stuk Inventüren geschreven. Een prachtige samenwerking tussen de schrijfster en Christian Müller wiens woorden en klanken een synergie aangaan. In 24 gedichten ordent Dürig de wereld door het leggen van verbindingen tussen aardse zaken als bezit, dieren, tuin, gevonden voorwerpen, asielzoekers, angst, het niets en niemand. De manier waarop Dürig haar ritmische teksten voordraagt, sluit goed aan bij de sfeer van de gedichten. Haar stem maakt de poëzie nog mooier dan dat het al is.

‘Deine Haut gibt es. Deine Haut gibt es, die zarte im Nacken und die, die sich über dein Brustbein spannt. Deine Adern gibt es. Es gibt deine Tätowierung, deine Blinddarmarbe, deine Augenlider. Deine Haut gibt es. Den blauen Fleck kurz unter deinem Knie gibt es vielleicht schon nicht mehr. Es gibt deine Haut, die mich berührt, wenn du mich berührst, es gibt: Berührungen. Deine Haut gibt es.’

Dürig en Müller (klarinet en elektronica) zijn samen met Frank Heierli (cello) en Beni Weber (drums en elektronica) drie dagen de studio ingedoken en hebben Inventüren opgenomen aan de hand van de interactie tussen tekst en geluid. Het resultaat mag er wezen. Deze cd is wat mij betreft één van de meest geslaagde samenwerkingsverbanden tussen verschillende kunstdisciplines.

De avontuurlijke teksten sluiten op organische wijze aan bij het geluid. De verrassende combinaties van verschillende akoestische instrumenten en elektronica lijken net zo onverwachts te zijn ontstaan als de teksten. Het ritme van de voordracht wordt versterkt door het ritme, of a-ritme, van het geluid. De inhoud van de tekst wordt versterkt door het geluid wat associatief aansluit bij de woorden.

Het knappe aan Inventüren is dat er geen open deuren worden ingetrapt op het gebied van tekst en geluid, maar juist het avontuur wordt aangegaan. Het gegeven dat als gevolg van het experimentele karakter van het werk de ordening van de wereld een stuk minder geordend overkomt dan dat wordt gesuggereerd, biedt ruimte voor improvisatie.

Jan Kees Helms