04

Heel even, midden in week 21 van dit jaar, ging er een schok door het land. In een verre buitenlandse krant had een lang artikel gestaan over een totaal onbekende Nederlander met een even onbekend bedrijf, die – nota bene: open en bloot, midden in onze eigenste polder – twee pillen had uitgevonden om bij vrouwen op leeftijd de zin in seks op te wekken, respectievelijk aan te wakkeren.

Nog dezelfde dag (22 mei) haalde een populaire televisiepresentator op primetime de uitvinder naar de studio. Al gauw was iedereen gerustgesteld. De nieuwe pillen zouden op zijn vroegst pas in 2016 in de apotheek kunnen liggen. Eerst moest de Amerikaanse Food and Drugs Administration (FDA), de inquisitie van de farmaceutische industrie, er nog haar goedkeuring aan geven.

Het grootste dagblad van Nederland deed het de volgende morgen nog eens dunnetjes over, maar toen was de schok al bijna uitgewerkt. Stel je voor: vanaf de eerste opvliegers zetten we er massaal een streep onder en dan zouden we opeens met jan en alleman weer de koffer in moeten duiken? Dat is nu eenmaal onze cultuur: seks is voor als je jong bent en je erbij wilt horen. Maar later, als je kinderen hebt, hoef je je niet meer uit te sloven en kun je je tijd wel beter besteden.

Seks is altijd met allerhande taboes omgeven geweest. En zo hoort het ook, net als bij godsdienst en andere zaken van leven en dood. Maar wij, in dit deeltje van de wereld, doen van alles om tenminste elkaar wijs te maken dat we daar volstrekt geen last van hebben. De seksuele revolutie, weet je wel, die wij al zo lang achter de rug hebben en waar ze in de rest van de wereld nog niet aan toe zijn! Komt het zien, komt het zien: onbegrensde vrijheid in de straatreclame, parken en darkrooms, vakantieparadijzen, kunsten met of zonder hoofdletter, oude en nieuwe massamedia, de hoeken en gaten van het world wide web, ja zelfs de partnerkeuze voor het burgerlijk huwelijk.

We kunnen de taboes ontkennen, maar daarmee verdwijnen ze nog niet. Ze muteren misschien, zoals virussen en andere levensvormen in de loop van de evolutie, maar vroeg of laat duiken ze toch weer op. Of het gaat om een universeel taboe dat de mensheid altijd heeft vergezeld zou ik niet weten, maar dat in ons land de seksualiteit van ouderen zich nog altijd (of opnieuw?) in de taboesfeer bevindt, lijkt mij een kansrijke hypothese.

Een, nogal voor de hand liggende, indicatie is de afwijzende houding in de kring van jongeren. Zeker, ouders weten maar al te goed dat ze hun schattebouten geen plezier doen wanneer ze des nachts wat al te luidruchtig – over taboes gesproken: houd die taal in de gaten – ‘de liefde bedrijven’. In het kader van de voorlichting willen ze nog wel eens belangstelling tonen voor hoe het vroeger was, maar ga ze niet vertellen dat seks nog steeds een rol speelt in jouw eigen leven (of niet).

Dat vind je ook terug in het programma ‘Spuiten & slikken’ dat de publieke omroepvereniging BNN nu al jaren gaande houdt op de zondagavond, als substituut voor de oeroude kerkdienst. Een stevig (hoewel, die koters van tegenwoordig…) ommuurde tuin der lusten, waar lelieblanke jonge dames-met-stalen-gezichten zich vergapen aan zeldzame landgenoten die het ondenkbare hebben gezien en het onmogelijke gedaan. Bij hoge uitzondering mag een gevorderde zestiger die net vader geworden is daar nog wel bij aanschuiven, althans als het een BN’er is.

Verder komt seks op oudere leeftijd daar slechts heel af en toe en alleen indirect ter sprake, zoals die keer dat een escort onthulde dat hij ook een aardige dame van in de zeventig tot zijn vaste klanten rekende. Overigens geen kwaad woord over dat programma, want al is het soms over the top, ze hebben een duidelijk doel en ze doen tenminste wat. En van hen kan ik moeilijk verwachten dat ze het publiek confronteren met wat het zelf – misschien – over dertig jaar zal denken of doen.

Des te schrijnender is het contrast met de collega’s elders. Daar is het taboe niet ver te zoeken, want ze laten het gewoon afweten. Neem de armzalige vertoning van de Fokke & Sukke uit eigen kweek van de VARA in het begin van dit jaar, toen ze zo nodig aandacht moesten besteden aan de film van Seidel over sekstoerisme in Afrika (Paradies: Liebe). Alsof ze nog nooit van het verschijnsel hadden gehoord, laat staan zich ooit hadden verdiept in het gevoelsleven van vrouwen in en na de overgang.

Tot overmaat van ramp hadden ze er een seksuoloog uit ons gelijktalige buurland bij gehaald, die er een stuk jonger (en een pak aantrekkelijker) uitzag dan de hoofdfiguur in de film. Geen wonder dat die zich nauwelijks in Teresa en de andere rozerode vrouwen in de film kon verplaatsen. De vraag of er op dit vlak parallellen bestaan tussen Oostenrijk en Nederland of België kwam niet eens aan bod.

Het is typerend dat de publieke omroep op een dergelijke manier – eenmalig en vrijblijvend – aandacht besteedt aan het seksleven van ouderen. Het enige wapenfeit van betekenis in die kring is de aanhoudende reclame over manieren om erectiestoornissen aan te pakken, waarin de man wordt neergezet als degene die moet praten over zijn problemen en de vrouw als de begrijpende partner die daarbij wel een handje helpt. Omdat impotentie bij mannen van alle leeftijden voorkomt, kun je dat nauwelijks een doorbraak noemen aangaande het taboe op ‘bejaardenseks’.

Zolang het standhoudt en het dus bij voorkeur wordt ontkend of verzwegen, is het moeilijk zicht te krijgen op de gevolgen. Lichamelijke en psychische gevolgen voor de betrokkenen, maar ook sociale, zoals extra complicaties voor de vergrijzing waarmee politici het nu al zo moeilijk hebben. Ook seksuologen en therapeuten staan niet te trappelen om dit varkentje eens even te wassen.

Een relatief veelbelovende diagnose, die ons – zoals zoveel meer moois – is komen aanwaaien uit het westen, staat bekend als het White Horse Syndrome (WHS). Vooral voorkomend bij vrouwen tussen de 40 en 65. De belangrijkste symptomen: een diepgewortelde teleurstelling over een reeks vergeefse pogingen ‘de man’ te herscheppen naar haar beeld en gelijkenis, een hang naar het zo genoemde Moeder-Teresa-complex en een verkrampt verlangen naar een nieuwe partner.

De vrouwen die hieraan lijden beginnen opnieuw of blijven zoeken, maar nu gaan ze voor goud. Dat wil zeggen dat de aspirant-minnaar niet alleen aan haar voeten moet liggen in blinde aanbidding, maar zich ook regelmatig als bruut dient te manifesteren of tenminste moet veinzen dat hij pijn en geweld achter de hand houdt. Zelfs de Prins in de Vijftig tinten–trilogie voldoet niet aan al die voorwaarden, dus de betrokkenen zitten hartstikke klem.

Wie in Nederland de laatste tijd herhaaldelijk heeft gewezen op het WHS is de schrijfster Corine Koole, die onder andere al jaren een feuilleton verzorgt in het wekelijks glansblad van de Volkskrant over luxe en levenskunst. Haar onnavolgbaar invoelingsvermogen aangaande de vrouw als lijdend voorwerp van de man is nagenoeg legendarisch. Een citaat uit een recente aflevering van genoemd feuilleton: ‘Een terloopse aanraking in de keuken tijdens het koken, kon zomaar veranderen in een uren durende kus, die dan weer, hoe chic en teder, niet uitmondde in seks, maar gewoon in het voortzetten van de voorbereidingen van de maaltijd.’

Zou het niet fantastisch zijn voor ons land als die twee de handen ineensloegen: Corine Koole en Adriaan Tuiten, de op een haar na wereldberoemde uitvinder in de polder? Met slechts één gezamenlijk doel: zorgen dat het WHS wordt opgenomen in de volgende editie van het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM). Dat is de bijbel van de American Psychiatric Association, waaraan ook onze gezondheidszorg in de breedste zin al heel wat te danken heeft. (Denk aan het succes van het ADHD-syndroom!)

Als Tuiten met zijn bedrijf (Emotional Brain) eenmaal miljardair is, Koole als coach des vaderlands voor het leven (met de rang van minister) niet meer hoeft te schrijven en vele duizenden gezondheidswerkers de borst nat maken, volgen de nodige vrouwen vanzelf. Wie zou die pillen nou niet willen kopen, als elke zorgverzekeraar de kosten volledig vergoedt? Je kunt ze altijd nog vergeten te slikken.

Theo Ruyter

 

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties