Mercy Giants zag het levenslicht in 1995. Vier jaar nadien gaf de Nederlandse band het debuutalbum Hotel Hell – Sports & Relax uit dat door Tonefloat wordt uitgegeven. De band toerde binnen het Nederlandse clubcircuit waarbij de muziek evolueerde in de richting van een mix tussen jazz, shoegaze en post-rock. Prachtige termen voor muzikale stromingen die samensmelten op de inmiddels vijfde release Steel Dungeons, Mighty Foes!, eveneens door Tonefloat uitgebracht.
De plaat begint met jazzy drums en piano, een tokkelende gitaar en een glijdende dubbel-bass. Het is alsof je een rokerig jazz-café binnenloopt op een zonnige zaterdagmiddag. Totdat opeens een verstoorde gitaar-riff het voortkabbelende jazzkwartet onderbreekt. De band pakt vervolgens de draad weer op en een zachte stem neemt het op krachtige wijze over. De repeterende gitaar- en pianopartijen ontwikkelen zich waardoor de muziek ongemerkt overgaat van jazz in een soort van rockballade. Knap staaltje werk.
De daarop volgende harmonieuze nummers kenmerken zich door een hoge muzikaliteit waarbij wordt getapt uit verschillende vaatjes en de luisteraar wordt getrakteerd op fraai samengestelde composities. Af en toe is er sprake van een uitstapje naar de psychedelica van de beginjaren ’70, vermengd met andere stijlen. Het album wordt met de resterende nummers avontuurlijker en ruiger door het gebruik van meer ‘viezere’ gitaarpartijen en een meer rockachtige opbouw. De live-sfeer wordt adequaat benaderd door het speelse spel van de muzikanten en de zoektocht naar muzikale uitbarstingen.
Wanneer je houdt van het werk van bands als More en Use of Ashes dat eveneens op Tonefloat wordt uitgebracht, dan is deze vijfde release van Mercy Giants een absolute aanrader. Steel Dungeons, Mighty Foes! klinkt avontuurlijk, lijkt in eerste instantie op een lekkere pop-plaat. Bij nadere bestudering blijkt het om een intelligent samengesteld album te gaan waarbij je door wendingen binnen de geluidsstructuur voortdurend in een andere muzikale sfeer terecht komt.
Jan Kees Helms