er zijn dagen dat ik geen lucht krijg
het ademen valt mij dan zwaar

in gedachten ren ik de boulevard af
het strand op naar beneden tot aan de zee

ik voel het natte zand onder mijn voeten
voel het water over mijn tenen rollen terug de zee in
de zon laat haar warmte achter op mijn blote schouders

ik laat mij zakken op mijn knieën
en kruip de zee in tot het water mijn lippen reikt

de zee is kalm
ik ben kalm
ik zie de horizon en zwem naar de vrijheid

nu kan ik weer ademhalen
met diepe teugen vul ik mijn longen
terwijl de zee mij draagt