WASHINGTON – Amnesty International en het Steuncomité Bradley Manning willen dat de straf van 35 jaar voor het lekken van diplomatieke documenten wordt ingetrokken.

De militaire rechtbank heeft Bradley Manning woensdag tot 35 jaar cel veroordeeld voor onder meer spionage, diefstal en computerfraude. De eis van de aanklagers was 60 jaar, maximaal hing hem 90 jaar boven het hoofd. Eind juli werd Manning al schuldig bevonden aan 21 van de 22 tenlasteleggingen. De klokkenluider en informant van Wikileaks is alleen vrijgesproken voor het helpen van de vijand, waar levenslang voor staat.

Manning heeft tijdens het proces toegegeven in 2010 honderdduizenden geheime overheidsdocumenten te hebben gekopieerd en te hebben gelekt aan Wikileaks. Het ging onder meer om geheime diplomatieke communiqués, maar ook veel informatie over de oorlogen van de VS in Irak en Afghanistan, waaronder een video van een Amerikaanse legerhelikopter die verschillende Iraakse burgers, waaronder een Reuters-journalist neerschiet.

Volgens Wikileaks-woordvoerder Julian Assange zijn de excuses van Manning opgedrongen door de Amerikaanse overheid in ruil voor strafvermindering. WikiLeaks legt het vonnis tegen Manning uit als een ‘strategische overwinning”‘ voor klokkenluiders. De organisatie zegt op Twitter dat Manning binnen negen jaar, als een derde van zijn straf erop zit, een verzoek tot gratie kan indienen.

Maar Amnesty International en het Amerikaanse steuncomité voor Bradley Manning zou de klokkenluider nu reeds vrij moeten worden gelaten. Hiertoe zijn ze een handtekeningenactie op internet gestart. Volgens Amnesty International moet president Obama de straf van Manning kwijtschelden vanwege de nobele motieven van de klokkenluider en het jarenlange inhumane gevangenisregime voorafgaand aan het proces.

Burgerrechtenorganisatie ACLU (American Civil Liberties Union) sprak gisteren van ‘een trieste dag’. Manning wordt volgens de ACLU strenger gestraft dan anderen, die voor marteling van gevangen verantwoordelijk zijn. Het leidt volgens de ACLU duidelijk ‘tot onrecht wanneer een rechtssysteem geen onderscheid kan maken tussen verraad en het doorgeven van informatie om een openbaar debat te veroorzaken’.