Wat er niet allemaal komt kijken om een aflevering van De Wereld Draait Door te maken. Niet alleen de enorme kosten, een enkele aflevering is peperduur door de uitgebreide redactie, de gasten en niet te vergeten het overdreven salaris van de presentator. Maar ook de planning om elke dag weer een uitzending te verzorgen is van een militaire precisie.

Maar is het journalistieke programma inhoudelijk wel zo professioneel als het zelf graag doet voorkomen? Want het pretendeert journalistiek te zijn. Een hilarisch filmpje uit 2011, dat ik bij toeval op het internet tegenkwam en nog steeds actueel, van de jonge schrijvers Kasper Janssen en Michiel Lieuwma, laat het progressieve culturele programma finaal door het ijs zakken.

In ‘De Snijtafel’ fileren de twee een item van DWDD, wat zijn uitstraling heeft naar het gehele programma als nietszeggend opgefokt gewauwel. De presentator zit opgesloten in clichés en vooroordelen, evenals zijn medestanders: gewichtige mensen uit de kunst en cultuur. De onvermijdelijke Felix Rottenberg rolt ook weer van zijn stoel van gewichtigheid om zijn nietszeggendheid te compenseren.

Mooie internettelevisie. Speciaal voor de liefhebbers De Snijtafel: