het is kil op straat
en vroeg donker
mensen om mij heen
zijn druk in de weer
kerstbomen vliegen
door de straten
stonden ze dagen geleden
nog in de aarde boom te zijn
nu vallen reeds hun
eerste naalden
ik wandel over het trottoir
met boven het hoofd
grootse kerstverlichting
een feestelijke sfeer met
nepcadeaus in glimmend
pakpapier gestald in etalages
ik trek mijn sjaal en capuchon
tot ver over mijn oren
zodat geluiden verstommen
tot geroezemoes
een eerste zijstraat loop ik in
gestaag richting de stilte
ver weg van het rumoer
het jaarlijks terugkerend
feestvertier kan mij
niet bekoren
heb geen zin om telkens weer
mijn bovenlip op te trekken om
de zoveelste glimlach te creëren
zit liever thuis zonder groen en zilver kerstversier