Muzieklabel Shit Noise Records uit Duitsland doet zijn naam eer aan. Snoeiharde noise, compromisloos, dubieuze cd-hoesjes met bij elkaar geknipte en geplakte pornografische of gewelddadige afbeeldingen. Noise in zijn meest pure vorm.
Het concept van het label is van hoog DIY-gehalte. Muzikanten leveren hun muziek aan, Hartmut Frank, de beheerder van Shit Noise Records, stelt een cd-r met diverse noise-artiesten samen en via speciale internetlinks kunnen de muzikanten zelf de bestanden downloaden en de cd-r verder distribueren. Voor de laatste uitgaven was ART69BRUT verantwoordelijk voor het ontwerp van de cd-hoesjes in de vorm van glitchart, fotografie en collages. Dat maakt het wel aantrekkelijker voor het oog.
Sue69 is de vrouwelijke helft van ART69BRUT. Samen met Gooze werd de cd-r Hallo samengesteld. Gooze heeft zich laten leiden door klassieke muziek die af en toe door de noise heen hoorbaar is. De muziek is divers, een kleine sample van klassieke muziek vormt aanleiding om er elektronisch op te associëren. De track van de cd bestaat uit twee nummers van rond de acht minuten.
Sue69 creëert met haar stem een atmosferisch geluid, elektronica veroorzaakt de nodige delay. Een kinderlijk melodietje wordt op een casio-orgeltje gespeeld, maar al snel nemen de abstracte noisy tonen de subtiliteit over. Het tempo wordt almaar sneller en sneller, als een spinnewiel dat niet meer te stoppen is. Geluiden komen en gaan, maar het verandert nooit in een muur van geluid. Opeens stopt het, waarmee de creatieve cd-r Hallo is geëindigd.
De cd-r Torture and Noise Part 3 bevat een compilatie van vier muzikanten die veel pokkeherrie produceren. Nonoise, een project van Hiberna-Bard, maakt minimale noise van de bovenste plank. Hij begint met een stevige laag noise en laat deze voortduren, als het geluid van een boormachine. De noise wordt slechts eenmaal doorbroken met een opzwepende toespraak van een politicus ergens op de achtergrond. Voor mij was dat niet nodig geweest, de geluidslagen die Hiberna-Bard produceert zijn al opzwepend genoeg.
Gay Noise is een project van Tony Stirner, de mannelijke wederhelft van ART69BRUT. De muziek heeft dezelfde impact als Nonoise, maar Stirner’s geluiden zijn diverser van aard, er is sprake van meer geluidsontwikkeling. Torture Border daarentegen combineert elektronische herrie met een sample van een schreeuwende vrouw. Deze track, gemaakt door Hartmut Frank van Shit Noise Records, is prima geschikt voor een horror B-film. Torture and Noise Part 3 wordt afgesloten door Henry C. Rial die bijna 20 minuten lang zijn harsh noise wall weet op te bouwen vanaf een drone met white noises, uitmondend in een schurende geluidslaag. Prachtige intense afsluiter van deze afwisselende noise-compilatie cd.
Jan Kees Helms