Spannende film over het najagen van zelfzuchtig genot. Dat verloopt niet altijd zonder gevaar want er valt een dode. De Franse regisseur Alain Guiraudie heeft het verhaal in de vorm van een thriller gegoten.
Een zonovergoten strand aan een meer en een bos in het zuiden van Frankrijk. Een plek waar hoofdzakelijk jonge homoseksuele mannen vluchtig seksueel genot zoeken. Op het strand zonnen en uitrusten, in het bos vindt de actie plaats. Onverwacht is het niet dat in deze Franse film de lichamelijke liefde tussen mannen tamelijk expliciet in beeld wordt gebracht. Niet op een rauwe harde wijze, zoals je zou verwachten, maar met met de nodige tederheid.
Franck (Pierre Deladonchamps) valt op Michel (Cristoph Paou), een man die uiterst aantrekkelijk is voor de overige mannen. Probleem is dat Michel een jaloerse vriend heeft. Gaandeweg raakt Franck gefrustreerd door de schijnbare onbereikbaarheid van Michel. Wanneer de jaloerse vriend wordt vermoord, ligt de weg open voor Franck. Tussendoor heeft hij ook nog contact met Henri (Patrick D’Assumçao), een oudere man die vanaf afstand alles bekijkt.
Juist de vriendschap die Franck heeft met de oudere en alleenstaande man geeft de film diepte en menselijkheid, het relativeert de seksuele escapades. En toch is er sprake van een zekere dubbelzinnigheid aangaande de seksuele geaardheid van Henri. De gehele film is sowieso doortrokken van een intrigerende dubbelzinnigheid. Franck gaat een relatie aan met zijn droomman Michel, een man die te mooi is om waar te zijn maar waar tevens een tergende dreiging vanuit gaat.
Als de film alleen maar over cruisen was gegaan, zou het een eentonige bedoening zijn geworden. Juist de thriller-elementen maken het spannend. Het komt allemaal rustig op gang. De toeschouwer maakt kennis met de personages zonder ze werkelijk te leren kennen. In het tweede deel worden de duimschroeven aangedraaid, de schemering wordt benut om de dreiging op te voeren. De regisseur heeft er een indringend spel van licht en schaduw van gemaakt.
L’Inconnu du Lac lijkt op het eerste gezicht simpel van opzet met het uitvoerig in beeld van de seksuele avonturen van de personages. Geleidelijk blijkt het een complexe film te gaan met een politieke lading. Het onbekommerd najagen van vleselijk genot heeft iets harteloos. Na de dood van een van de mannen gaan ze gewoon door met hun verhitte seksuele gedrag. Het verband tussen seks en de dood refereert aan het werk van de Franse schrijver Georges Bataille.
De regisseur heeft de schitterende natuur van de locatie in de Provence ten volle benut. Het geluidsdecor met de ruisende bomen en het tsjilpen van de krekels speelt een belangrijke ondersteunende rol. Ondanks de expliciete seks is het een film met mysterieuze onderstromen, en zet het aan tot nadenken over dat ogenschijnlijk vrije seksuele gedrag tussen deze mannen. L’Inconnu du Lac is een intrigerende observatie van zinnelijk gedrag, met extra scherpte omdat er een spannende thriller van is gemaakt.
Ulrik van Tongeren
L’Inconnu de Lac (Cinemien, 2013), nu in de bioscopen.