09

Sheepsbouwconcern Damen Shipyards Group in Gorinchem levert Vietnam vier oorlogsschepen. De spanning groeit in Zuidoost-Azië. De instroom aan Europese wapens maakt de situatie er niet beter op.

     door Martin Broek

De Damen Song Cam scheepswerf in Haiphong aan de rivier de Cam in Vietnam is een joint venture tussen Damen en een Vietnamese partner, niet ver van de Chinese grens en in de directe nabijheid van de hoofdkwartieren van de Vietnamese marine in Hai Pòng. De werf is één van de grootsten binnen de Damen Group. Pim Schuurman, managing director van de Damen Holding Vietnam: “We hebben samen met onze scheepsbouwpartners met succes 226 schepen gebouwd in Vietnam, een land dat over veel scheepsbouwkennis beschikt en waar de mensen hard werken.”

Damen heeft al vier SIGMA-korvetten, met een lengte van 98 meter en een breedte van 14 meter, verkocht aan de Vietnamese marine. De eerste twee schepen worden gebouwd in Vlissingen, de overige twee in Vietnam. Ze zullen worden uitgerust met raketten (8x Exocet en 12 x Mica SAM) van de Europese raketbouwer MBDA (eigendom van de Airbus Group, BAE Systems en Finmeccanica), drie stuks Italiaans Oto Melara geschut (1 x 76mm en 2 x 30mm) en Thales Netherland sensoren, vuurleiding en gevechtssysteem. De schepen kunnen een Russische Ka-28 helikopter voor onderzeebootbestrijding aan boord vervoeren.

‘Bijna elke Aziatische natie bouwt zijn zee- en luchtmacht op. De bewoners van de regio moeten hopen dat het een totale verspilling van geld is’, schreef David Pilling in de Financial Times. In zijn bijdrage, getiteld Asia follows China into an old-fashioned arms race, beweert hij, zoals vele andere analisten, dat deze wapenwedloop zich de komende jaren zal verhevigen. Een dergelijke wedloop creëert vanzelfsprekend mogelijkheden voor wapenfabrikanten. De Nederlandse scheepsbouwer Damen zag die mogelijkheid en zette een werf in de regio op. Vietnam is niet de enige locatie in Zuidoost-Azië waar Damen actief is. Vlak bij Soerabaja, op Oost-Java, werkt Damen nauw samen met PT Pal bij de bouw van steeds groter wordende marineschepen.

‘Vergis u niet: ‘marine’ is het sleutelbegrip’, stelt de Amerikaanse bedrijfseconoom Robert Kaplan in zijn recent verschenen boek Het Aziatische Kruitvat over veiligheid rond en in de Zuid-Chinese Zee. Een blik op de kaart maakt duidelijk waarom hij de 21ste eeuw ‘de eeuw van de marine’ noemt: er zijn lange kustlijnen, veel eilanden, belangrijke scheepvaartroutes, conflicten om riffen en eilandjes (om de natuurlijke hulpbronnen zoals olie en vis) en Chinese aanspraken op een groter deel van de Zuid-Chinese Zeekoek. Bij elkaar genomen dé ingrediënten voor militaire ambities op de volle zee (blue water) in de regio.

In de rechtlijnige wereldvisie van Kaplan betekent een verschuiving van economische macht vanzelfsprekend ook meer conflicten, meer wapenaankopen en mogelijk zelfs oorlog. Het is alsof het gaat om een ontwikkeling die wordt geleid door de onzichtbare hand van de oorlogsgod Ares. Volgens Kaplan heeft China het recht op claims en de opbouw van een sterkere krijgsmacht. Maar dit zal wel de machtsbalans in de regio doen veranderen en een zwakkere positie van de Verenigde Staten veroorzaken. Andere landen moeten daarom hun verantwoordelijkheid nemen, terwijl Vietnam een belangrijke rol speelt bij het intomen van China, zo schrijft Kaplan.

Je kan concluderen dat de Nederlanders de juiste plek voor hun werf hebben gekozen. Maar andere visies zijn ook mogelijk. Je kan stellen dat het in spanningsgebieden beter is om te werken aan dialoog en het creëren van vertrouwen, onderling begrip en sterkere regionale organisaties, waarbij alle landen uit de regio worden betrokken. Het uitbreken van oorlog hoeft niet onvermijdelijk te zijn bij de verschuiving van de machtsbalans, zolang deze verandering maar voorzichtig wordt begeleid en aangepakt. Het is wel zeker dat een wapenwedloop in een regio met zoveel conflicten sneller leidt tot ernstige vormen van militair geweld.

De Japanse premier, Shinzo Abe, schreef onlangs: ‘Zonneschijn is het beste ontsmettingsmiddel.’ Hij vervolgde: ‘dat is zeker waar als het gaat om veiligheid in Azië. (…) De vruchten van de voorspoed zullen moeten worden geïnvesteerd in het verbeteren van de levens van mensen en niet in wapens die levens nemen.’ Dat zijn wijze woorden. Abe zegt dat hij wil samenwerken met regionale bondgenoten en partners, ‘inclusief de VS en ASEAN.’ Helaas vergeet hij bij het streven naar een ‘keiharde zone van stabiliteit’ China te noemen, de grootste regionale macht van alle landen in de regio. De Japanse premier verlaagde onlangs ook al de restricties op wapenexporten en militair optreden, wat niet bijdraagt aan een groeiend vertrouwen.

 

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties