Hazel en Augustus zijn energieke Amerikaanse tieners die gezamenlijk hun eerste liefde beleven. Dat ze beiden terminale kankerpatiënten blijken te zijn, gooit roet in het eten. The Fault in Our Stars is een tranentrekker van de eerste orde, juist omdat de geliefden zo jong en springlevend zijn. Ze laten zich echter niet uit het veld slaan, met gevatte en jaloers makende humor treden ze de dood tegemoet.
Veertig jaar geleden was er Love Story, dé ultieme tranentrekker. Daarna volgden talloze variaties op het thema van liefde, kanker en dood. Knap dat regisseur Josh Boone met Fault in Our Stars er een verfrissende versie van heeft weten te maken. Hazel, gespeeld door de veelbelovende actrice Shailene Woodley, verzorgt tevens de verhaalstem van de film. Haar commentaar is verfrissend sarcastisch, bijna sardonisch.
Hazel wordt door haar moeder aangestuurd om een praatgroep voor kankerpatiënten bij te wonen waar zij Augustus (Ansel Elgort) ontmoet. Aanvankelijk afwerend voor diens suikerzoete avances valt Hazel toch als een blok voor hem. De jonge Casanova heeft zich als doel gesteld om elk moment van Hazel’s leven magisch en onvergetelijk te maken. Een reisje naar een herfstig en romantisch Amsterdam zal het hoogtepunt van hun romance moeten worden.
Maar nota bene bij een bezoek aan het Anne Frank Huis vliegt de film spectaculair uit de bocht. Hazel worstelt zich met haar zware zuurstoffles een weg naar boven via de talloze trappen van het achterhuis aan de Prinsengracht, waarna de geliefden op zolder hun eerste zoen uitwisselen en op applaus worden getrakteerd door de aldaar aanwezige museumbezoekers. Het is een waarlijk krankzinnige en gênante scene. De parallel die hier getrokken wordt tussen de doodzieke Hazel en het lot van Anne Frank is te pijnlijk voor woorden en niet te bevatten.
Even daarvoor waren de geliefden op bezoek bij een door Hazel bewonderde schrijver. Ook dit tafereel is desastreus en pijnlijk om te zien. Omdat acteur Willem Dafoe met duivels genoegen de cynische en alcoholische schrijver neerzet, is de scène nog enigszins bezienswaardig. Gek dat de filmmaker juist in Amsterdam op een dergelijk tenenkrommend niveau terecht komt, terwijl de rest van de film een tamelijk aangename en vrolijke romantische komedie oplevert.
Ja, The Fault in Our Stars is een vrolijke film over doodgaan. Het is een soort handleiding geworden voor het omgaan met de duivelse ziekte kanker. Tieners Hazel en Augustus doen hun eigen ding en trekken zich weinig aan van hun overbezorgde omgeving. Pluspunt is dat er niet te jankerig gedaan wordt over de ziekte. Pijnpunt is vooral het verliezen van een geliefde, dan vloeien de tranen overvloedig.
Er zijn in de VS reportages gemaakt van massa’s hysterisch huilende tieners tijdens de vertoning van de film. Van dergelijke emotionele taferelen was in de Amsterdamse bioscoop die ik bezocht weinig te merken. Misschien zijn we in Nederland te nuchter voor suikerzoete Amerikaanse liefdesverhalen. Amsterdam belooft trouwens een bedevaartoord te worden voor fans van de film en het gelijknamige boek van John Greene. De schoonheid van de binnenstad wordt overtuigend in beeld gebracht door de filmmakers.
Ulrik van Tongeren
The Fault in Our Stars (Warner Bros, 2014), nu in de bioscopen.