Een romantische komedie over twee zestigers is op zich een goed idee. Het is weer eens wat anders dan de op de jeugd toegesneden romantiek. And So It Goes van de Amerikaanse regisseur Rob Reiner echter is een goed voorbeeld van hoe het niet moet. Het resultaat is een nogal futloze komedie van een filmmaker die in het verleden een aantal uitstekende films heeft gemaakt.
Oren, gespeeld door Michael Douglas, is een bejaarde mopperaar die het verlies van zijn echtgenote nooit verwerkt heeft. Hij is vooral bezig om het leven van zijn medebewoners in een appartementsgebouw zuur te maken. Ondertussen probeert hij als makelaar een kapitale villa waar hij ooit woonde te verkopen. Wanneer zijn zoon, een ex-junk die naar de gevangenis moet, zijn tienjarige dochter bij hem dropt, is hij daar niet blij mee. Oren wist niet eens van het bestaan van z’n kleindochter. Zijn buurvrouw Leah, gespeeld door Diane Keaton, ontfermt zich over het kind.
Leah verdient wat bij als loungezangeres, die tijdens haar optredens in huilbuien uitbarst als ze herinnerd wordt aan haar overleden echtgenoot. Dat de oude mopperaar Oren zal ontdooien en uiteindelijk valt voor de weduwe is natuurlijk voorspelbaar. Dit is typisch een film waar de makers braaf binnen de lijntjes blijven, een gemakzuchtige mengeling van vals sentiment en belegen humor. Michael Douglas is de beste acteur in deze film. Hij zet het brok chagrijn Oren perfect neer, maar zijn transformatie naar een zorgzame vader en grootvader wordt heel wat minder overtuigend verbeeld.
Rob Reiner maakte in de jaren ’80 en ’90 een aantal filmklassiekers, zoals This is Spinal Tap, Stand by Me, The Princess Bride, When Harry met Sally en A Few Good Men. Het is pijnlijk om te zien hoe diep deze vakman gevallen is. In 2007 maakte hij met The Bucket List een bejaardenkomedie met Jack Nicholson en Morgan Freeman. Ook al zo’n tenenkrommende film die spectaculair de plank mis slaat, hoewel de film een hit werd.
En toch fascineert And So It Goes op de een of andere perverse wijze. Het is een onverwacht genoegen om te zien hoe gerenommeerde acteurs als Michael Douglas en Diane Keaton overeind proberen te blijven in deze zwalkende romantische komedie. De film heeft intrigerende details die het toch bezienswaardig maken. Zoals de regisseur die in een bijrol de pianist van Keaton speelt, inclusief slecht toupet. Wat een raar ego van de man om zichzelf die rol te geven. En dat het morsige appartementsgebouw de paradijselijke naam Shangri-La heeft, is een aardige vondst. Het eind van de film levert trouwens een paradijselijk tafereel op.
Ulrik van Tongeren
And So It Goes (Entertainment One Benelux, 2014).