Philip Seymour Hoffman in de hoofdrol van Gunther Bachmann is uitgeblust. De man is cynisch en nog steeds bezield leider van een Duitse anti-terreur eenheid. Wanneer de gewonde Tsjetsjeense-Russische Issa Karpov (Grigoriy Dobrygin) naar Hamburg vlucht, gaan alle alarmbellen bij de Duitse en Amerikaanse geheime diensten af. De man heeft bakken met geld bij zich en probeert te schuilen bij de islamitische gemeenschap van de stad.
Is Karpov soms een potentiële terrorist? De superieuren van Bachmann willen de jongeman direct oppakken, maar Bachmann wil het strategisch aanpakken. Hij zoekt de hulp van de CIA en krijgt een paar dagen de tijd om de zaak verder uit te zoeken. Karpov zal gebruikt worden om een grote vis te vangen, een verdachte die naar alle waarschijnlijkheid geld doorsluist naar een terroristisch netwerk.
A Most Wanted Man heeft een minder labyrintisch en ingewikkeld plot dan eerdere verfilmingen van spionage-auteur John Le Carré. Toch is de tergende dubbelzinnigheid van het beste werk van deze Britse schrijver ook hier aanwezig. Is Bachmann een held of een monster, luidt de centrale vraag. De film zit volgestouwd met dergelijke dubbelzinnigheden. Het gevleugelde zinnetje ‘dat spionage er is om de wereld een beetje veiliger te maken’ wordt meermaals geuit.
Wie de anti-terreur eenheid aan het werk ziet is daar niet direct gerust op. Eigenlijk werken de spionnen binnen nauwe kaders en kan elk moment de stekker eruit getrokken worden door hun superieuren. Dergelijke ingrepen van hogerhand kunnen de onveiligheid juist vergroten. Het moeizame en ondankbare werk van het vergaren van informatie over potentiële terroristen komt sterk tot uiting. Treffend dat de film gesitueerd is in Hamburg, de plaats waar Mohammed Atta en zijn maten de aanslag van 11 september 2001 in New York hebben voorbereid.
Na Control en The American toont Anton Corbijn aan dat hij enorm gegroeid is als regisseur. De film is meer dan een optelsom van de gebruikelijke machinaties van een spionagethriller. Hij weet de duistere wereld van spionage met nuance en finesse te verbeelden. Het claustrofobische en laveloze Hamburg is uitmuntend in beeld gebracht als achtergrond van een spannend en tergend drama. Kan de uitgebluste Bachmann nog een keer zijn zelfrespect terugvinden? Die vraag houdt de kijker tot de laatste seconde op het puntje van zijn stoel.
De reacties van filmrecensenten op deze film gaan vooral over het uitmuntende en doorleefde spel van Philip Seymour Hoffman, in wat helaas zijn laatste rol blijkt te zijn geweest. De man overleed begin dit jaar. Hoe imposant Hoffman acteerde, hij was altijd een teamspeler in de films waarin hij optrad. Hij maakte andere acteurs beter, zo ook in de deze film.
Willem Dafoe als dubieuze en glibberige bankier, Rachel McAdams als idealistische advocate van Issas en Nina Hoss als de luitenant van Bachmann zetten eveneens ijzersterke rollen neer. Dat de Amerikaanse acteurs hun Engelse spreektaal kruiden met een zwaar Duits accent drukt de pret in het geheel niet.
Ulrik van Tongeren
A Man Most Wanted (Entertainment One, 2014). De trailer.