Gedurende het Zeeuwse filmfestival Film by the Sea staat het werk van de Zweedse regisseur Jan Troell centraal. Openingsfilm is Dorsvloer vol Confetti van de Nederlandse regisseuse Tallulah Schwab.
De Zweedse regisseur Jan Troell ontvangt op 19 september tijdens Film by the Sea de Lifetime Achievement Award, gekoppeld aan een retrospectief van zijn oeuvre. De 83-jarige Troell is tamelijk onbekend buiten Zweden. Hij maakte begin jaren ’70 wereldwijd faam met zijn meesterlijke tweedelige epos The Emigrants (1971) en The New Land (1972), een verhaal over een groep Zweden die naar de VS emigreert. In de wildernis van Minnesota proberen ze een bestaan op te bouwen. De Zweedse acteurs Liv Ullman en Max van Sydow voeren de cast aan.
De films vielen toentertijd op door de documentaire-achtige benadering van het leven van deze pioniers. Een dergelijke realistische aanpak was in die tijd ongekend voor de Amerikanen, ver verwijderd van de romantiserende aanpak wat gebruikelijk was voor dat onderwerp. Ze bevatten tevens de bedwelmende lyriek die het beste werk van Troell kenmerkt. Zijn aandacht voor de woeste natuur levert schitterende beelden op. De regisseur keerde later terug naar Amerika voor de opnamen van Zandy’s Bride (1974) en Hurricane (1979) die beiden flopten.

In 2008 betrad Troell wederom het internationale podium met zijn meesterwerk Everlasting Moments en vervolgens The Last Sentence uit 2012, die beiden zelfs de Nederlandse bioscopen haalden. Na het warme en lyrische Everlasting Moments viel The Last Sentence enigszins tegen, een film waarin het leven van de befaamde journalist Trogny Segerstedt, die lang voordat de Tweede Wereldoorlog uitbrak al fel anti-Hitler was, aan bod komt. De film is in prachtig zwart-wit, maar nogal stug, statisch en bijna toneelmatig. Het acteerwerk is op alle linies subliem, met als uitblinker de briljant acterende Deense acteur Jesper Christenson in de hoofdrol van Segerstedt.
Film by the Sea biedt een unieke gelegenheid om kennis te maken met ander vrij onbekend werk van Troell. Ook dit jaar vindt de film-literatuur competitie plaats waarin twaalf filmmakers strijden voor de prijs van beste literatuurverfilming. Voorts heb je de special import sectie voor films waarvoor geen distributeur in Nederland werd gevonden. Een van de blikvangers in dat interessante programma is Adieu au Langage van de Franse regisseur Jean-Luc Godard, een film die veel stof deed opwaaien tijdens het filmfestival van Cannes eerder dit jaar.

Openingsfilm is Dorsvloer vol Confetti van de Nederlandse regisseuse Tallulah Schwab, de verfilming van het gelijknamige boek van Franca Treur over de 12-jarige Katelijne die opgroeit in een gereformeerd gezin eind jaren ’80 in Zeeland. Te midden van zes broers valt ze enigszins buiten de boot en poogt zich tegen religieuze wetten en verboden in te ontplooien. Katelijne is grillig, dromerig en snakt naar nieuwe ervaringen. Opmerkelijk is dat in deze film het gereformeerde milieu niet karikaturaal wordt verbeeld, in tegenstelling tot menig andere Nederlandse film over dit onderwerp.
Dorsvloer vol Confetti is een verrassend warme en rake film over de ontbolstering van een jong meisje. De hoofdrol wordt prachtig gespeeld door nieuwkomer Hendrikje Nieuwerf. De schoonheid van het weidse Zeeuwse landschap wordt fraai in beeld gebracht, de lyrische kracht van de film is ongewoon en meeslepend. Regisseuse Tallulah Schwab is een opmerkelijk nieuw talent die eveneens de grappige en aangrijpende jeugd tv-serie Taart maakte.
Ulrik van Tongeren