verziekt

ik lig in bed
de wanhoop nabij
zelfs niet bewegen
doet pijn
ik begrijp het niet

mijn planten buiten
zien er kleurrijk uit
hebben veel en vol blad

ik zie om mij heen
bij de meeste buren
is het donker
bij een enkeling
brandt licht

ik wek mijn lief
klaag over pijn
ween zacht
mantra doen zegt hij
ik denk aan je
denk je een rustige nacht

waar zijn mijn momenten
van onbezorgdheid gebleven
zijn deze voorgoed verdwenen
toen mijn lichaam brak