In jouw naam is het tweede deel van een trilogie die zich afspeelt in een Vinex-wijk. Deel een, de documentaire Onder Ons (2011), was het speelfilmdebuut van Marco van Geffen en handelt over een Poolse au pair. Ditmaal heeft hij een thriller gemaakt. Ton (Barry Atsma) en Els (Lotte Verbeek) vormen een idyllisch gezin. Er is een kindje op komst en ze zijn verhuisd naar een nieuwe woonomgeving.
De vreugde over de geboorte van hun dochtertje slaat om in wanhoop wanneer hun kind sterft. Els weet al snel haar verdriet te verwerken, ze ruimt de babyspullen op en kijkt uit naar een nieuw huis. Tom daarentegen komt in een verwoestende rouwperiode terecht; de relatie tussen beiden dreigt op de klippen te lopen. De film handelt over een niet te bevatten verlies en hoe daarmee om te gaan.
In jouw naam is een subtiel psychologisch drama waar met weinig woorden toch een maximale zeggingskracht wordt bereikt. Wat het echtpaar overkomt heeft iets weg van een horrorfilm. In Onder Ons gebruikte de regisseur thrillerelementen om de spanning op te drijven. Hier concentreert hij zich meer op de psychologie, maar ook nu is er wel degelijk spanning aanwezig.
Dat de achtergrond van het drama zich afspeelt in een netjes aangeharkte Vinex-wijk maakt het drama nog tergender. Dat zou bij uitstek een woonomgeving moeten zijn waar de onrust en de chaos van de grote stad op afstand worden gehouden. Geffen ziet deze wijken als symbool van welvaart en veiligheid. Juist dáár situeert de regisseur zijn drama’s. Hij zoekt het contrast tussen de vermeende orde van een prettig bedoelde omgeving en de drama’s die onder de ogenschijnlijk vredige oppervlakte schuil gaan.
In Onder Ons is het discriminatie ten opzichte van Poolse au pairs, en de dreiging van een verkrachter die een dramatische spanningsboog garanderen. Een film waaruit maatschappelijke betrokkenheid spreekt. Bij In jouw naam concentreert de regisseur zich op het echtpaar en zijn de overige personages minder belangrijk voor het drama. Verbazingwekkend trouwens dat Barry Atsma hier ingetogen acteert, terwijl hij normaal gesproken een acteur is van het grote gebaar. Lotte Verbeek als de moeder overtuigt evenzeer.
Het is een sobere en bijna minimalistische film waar niet werkelijk zoiets als verlossing voor het paar in het verschiet ligt. Els wil zo snel mogelijk weer zwanger worden en een nieuw huis betrekken. Ton weet juist niet wat hij met zijn leven verder aan moet. Zijn wanhopige zoektocht naar de urn met het as van zijn kind is voor de kijker bijna niet om aan te zien. Regisseur Geffen en scenarioschrijver Jolein Laarman weten soms geen maat te houden met hun opeenstapeling van leed. De onmacht van het koppel zorgt voor een behoorlijk beklemmende kijkervaring.
In jouw naam is geen gemakkelijk kijkvoer, toch goed dat dergelijk drama in Nederland wordt gemaakt. Marco van Geffen begon als scenarioschrijver met onder meer Het Schnitzelparadijs en De President, films met een populistische inslag. Iets totaal anders dan de intieme arthouse producties Onder Ons en In jouw naam. Juist dergelijke films hebben het moeilijk in het huidige Nederlandse filmklimaat. Toch ben ik nieuwsgierig naar het derde deel van deze Vinex-trilogie, die hopelijk volgt.
Ulrik van Tongeren