De Amerikaanse regisseur Angelina Jolie heeft het waargebeurde verhaal van de Amerikaanse Olympische hardloper en oorlogsheld Louis Zamperini verfilmd. De film is gebaseerd op de biografie Unbroken van Laura Hillenbrand. Jolie raakte onder de indruk van het levensverhaal van de man, kind van Italiaanse migranten, die vorig jaar op 97-jarige leeftijd overleed.
Unbroken is een bikkelhard epos dat in het teken staat van overleving. In 1943 stortte Louis Zamperini, gespeeld door Jack O’Connell, met een bommenwerper neer in de Stille Oceaan. Met twee maten wist hij 47 dagen lang in een sloep zonder drinkwater en voedsel te overleven. Na te zijn opgepikt door de bemanning van een Japans oorlogsschip moest het ergste nog volgen. Ruim twee jaar lang werd Zamperini uitgehongerd en gemarteld in twee Japanse strafkampen.
De jeugd en deelname van Zamperini aan de Olympische Spelen van 1936 in Berlijn worden aan het begin snel afgehandeld. Het zwaartepunt van Unbroken ligt bij de martelgang die hij ondergaat in krijgsgevangenschap. De sadistische Japanse kampcommandant, gespeeld door de Japanse popster Takamasa Ishihara, maakt Zamperini het leven zuur. Deze kampbeul, met de bijnaam de Vogel, is erop uit om onze held fysiek en mentaal te breken.
De martelingen worden uitvoerig en gedetailleerd getoond, het is bijna te veel om te ondergaan. Door de nadruk op deze martelingen te leggen geeft Unbroken een eenzijdig beeld van het heldendom van Zamperini. De uitzonderlijke overlevingsdrang van de man wordt weliswaar overtuigend verbeeld, maar de man zelf blijft een mysterie. Hierdoor is het een film geworden zonder nuance en met weinig gevoel.
Het boek van Hillenbrand eindigt met de vijf jaren durende martelgang van Zamperini na de Tweede Wereldoorlog. Zijn leven werd toen getekend door posttraumatische stress en alcoholisme. In de aftiteling wordt dat nog even aangestipt. De film zou zoveel interessanter zijn geweest met een belichting van dit dramatische naspel. Ondanks de klinkende namen van de scenarioschrijvers Joel en Ethan Coen, Richard LaGravenese en William Nicholson is de film dus nogal pover uitgevallen.
Waarmee Unbroken wél indruk maakt, zijn de fabuleuze beelden geschoten door cameraman Roger Deakins. Visueel is de film een feest voor het oog. De eindeloze martelingen die onze held ondergaat, leiden tot een perverse fascinatie. Het is welhaast martelporno, en dan te bedenken dat de film is geregisseerd door een vrouw.
Met haar tweede film als regisseur heeft Angelina Joline, bekend als actrice, bewezen dat ze een solide drama kan neerzetten. Desondanks had het uitzonderlijke levensverhaal van Zamperini een betere film verdiend. Gelukkig zet de veelbelovende Britse acteur Jack O’Connell een sterke vertolking neer van Zamperini. Hij weet de aandacht van de kijker ruim twee uur gevangen te houden.
Ulrik van Tongeren
Unbroken (Universal Pictures International, 2014), nu in de bioscopen.