TR-3-jaren-zestig-2w9zn5qp9vaxlmb1hztdds

In een interview met de Volkskrant van deze week zegt Meindert Fennema, voormalig marxist en bezetter van het Maagdenhuis eind jaren ’60, het huidige rendementsdenken binnen de Universiteit van Amsterdam (UvA) een goede zaak te vinden. De emeritus hoogleraar beschouwt het rendementsdenken waar Amsterdamse studenten en docenten de laatste tijd tegen te hoop lopen oprecht als een weldaad die juist ten goede komt aan het onderwijs. Het hele discours binnen de UvA van dit moment doet hem te neomarxistisch aan, ‘heel onaangenaam’.

Fennema beweert dat juist door het rendementsdenken bijvoorbeeld de communicatieafdeling zal worden gesloten. ‘Veertig mensen die voorkomen dat er negatieve communicatie over de universiteit naar buiten komt’. Zonde van het geld. Een nobele gedachte, en laat het nu net deze afdeling zijn die zich schuldig maakt aan het verspreiden halve en hele waarheden over het falend vastgoedbeleid van de UvA. Juist dit type afdelingen en vastgoedbedrijven zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, de één kan niet zonder de ander. Fraaie resultaten publiceren om falen of verliezen te verhullen zijn schering en inslag. Vastgoedprojecten zijn namelijk gevoelig voor (des)informatie op de markt. Maar beiden kunnen wel zonder een afdeling Geesteswetenschappen, dat is in dit geval een-sta-in-de-weg voor de begeerde winst.

En wat is er tegen kritische studenten? Twee jaar geleden schreef Fennema in de Volkskrant dat er aan de universiteit weliswaar veel debat is, maar dat gevoelige onderwerpen worden vermeden. Nostalgisch blikte hij in dat opiniestuk terug, samen met zijn collega rechtsfilosoof Paul Cliteur en zijn vriend van de UvA, oud-politicus Frits Bolkestein, op de jaren dat anarchisten, maoïsten en communisten debatten voerden om je vingers bij af te likken. Hoe is die suffe mentaliteit tegenwoordig erin geslopen?, vroegen de heren zich destijds af.

Politieke tegenstellingen in de universiteit zijn klein, zo stelden zij, en studenten en docenten zijn gematigder dan in de tijden van weleer. Weet je wat, opperden Fennema en zijn twee fellow-travellers twee jaar geleden, we roepen een stichting in het leven om het debat aan te wakkeren en die noemen we ‘Werkelijkheid in perspectief’. Ze schreven een essaywedstrijd uit met een hoofdprijs van 15.000 euro. Geld is het enige dat die studenten waarschijnlijk kan prikkelen.

Beste meneer Fennema, een suggestie voor uw ‘Werkelijkheid in perspectief’ project. Zou de financiële ramp van scholenkoepel Amarantis en hogeschool InHolland als gevolg van zonnekoninggedrag en uit de hand gelopen vastgoedavonturen, of het gegoochel met derivaten van wooncorporatie Vestia dit jaar niet een thema kunnen zijn?

Die hebben namelijk bestuurlijke overeenkomsten met het top down management binnen de UvA: gebrek aan transparantie (vage vastgoedportefeuille), controle in plaats van vertrouwen (met als gevolg extra bureaucratie), kwantiteit in plaats van kwaliteit, wat volgens studenten en docenten ten koste gaat van de creativiteit. Mochten er geen aanmeldingen binnenkomen, in het Maagdenhuis lopen deelnemers rond die kunnen worden geronseld.

Ron Kretzschmar

 

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties