LONDEN – Vorig jaar werden in zeventien landen 116 milieuactivisten vermoord. Ten opzichte van 2013 is het aantal doden wereldwijd met 20 procent gestegen, meldt Global Witness.
Waarschijnlijk ligt het aantal gedode milieuactivisten nog hoger. De moorden die in afgelegen gebieden plaatsvinden, worden vaak niet geregistreerd en zijn daarom niet opgenomen in de cijfers. Driekwart van de moorden vond plaats in Centraal- en Zuid-Amerika. De landen die het hardst getroffen worden zijn Brazilië, Colombia, de Filipijnen en Honduras, meldt Global Witness in het rapport How many more?
Global Witness noemt de slachtoffers in het rapport ‘mensen die vreedzaam actie voeren om milieurechten te beschermen, en die alle bescherming genieten, zoals dat is opgenomen in de verklaring van de mensenrechtenbeschermers van de VN.’ Toch behoren milieuactivisten, volgens een VN-rapport uit 2007, tot de groep activisten die op één groep na het grootste risico lopen vermoord te worden. Alleen mensen die opkomen voor vrouwenrechten lopen meer risico.
Uit de geringe informatie die voorhanden is, concludeert Global Witness dat het vaak grondeigenaars, politici en zakenmensen zijn die achter het geweld zitten. Meestal gaan de daders, veelal huurmoordenaars, vrijuit omdat regeringen en privébedrijven betrokken blijken te zijn geweest bij de misdaden. Volgens de ngo is er sprake van een ‘verborgen crisis’ in de strijd voor de bescherming van het milieu. Er is een gebrek aan informatie en de rapportering op nationaal en internationaal niveau schiet ernstig tekort.
Vorig jaar concludeerde Global Witness dat het aantal moorden op activisten in het afgelopen decennium is verdrievoudigd. In de 908 moordzaken die er waren, werden slechts tien daders veroordeeld. De ngo roept de internationale gemeenschap dan ook op ‘de misdadige strijd om wouden en land een halt toe roepen. Het is belangrijker dan ooit om als individu het milieu te beschermen, maar het is ook nooit gevaarlijker geweest dan nu!’
In Centraal- en Zuid-Amerika zijn veel conflicten het gevolg van een strijd tegen de bouw van stuwdammen die grote gevolgen hebben voor de lokale gemeenschappen. De dammen zorgen voor overstromingen en hebben een impact op de visvangst en het drinkwater. Vaak moeten gemeenschappen wijken vanwege de bouwwerkzaamheden. Ook de landbouw- en mijnbouwindustrie vormen oorzaken voor lokaal verzet. Mijnbouwbedrijven trekken steeds vaker naar Latijns-Amerika, waar nog relatief grote grondstoffenvoorraden te vinden zijn.