unfriended-01

Unfriended speelt zich geheel af op de desktop van een Californisch schoolmeisje. Een filmlang staart de kijker naar een laptopscherm hetgeen een onwerkelijke ervaring oplevert. Dat past bij dit digitale tijdperk waarin vrijwel iedereen een groot deel van de tijd op beeldschermen tuurt. De mensheid lijkt een slaaf van de technologie te zijn geworden. Het interessante van Unfriended is dat het geen directe aanklacht is tegen de technologische dictatuur. In de eerste plaats is het een horrorfilm over vijf tieners die via internet geterroriseerd worden.

Blaire (Shelley Hennig) rouwt nog om haar vriendin Laura die een jaar geleden zelfmoord pleegde. Haar dood werd in gang gezet door een filmpje op YouTube. Wanneer Blaire via Facebook berichten ontvangt van haar dode vriendin, wordt duidelijk dat zich hier een bovennatuurlijk fenomeen manifesteert. Op Laura’s Skype chat room communiceert ze met vijf vrienden. Dan mengt zich een anoniem figuur in de discussie. Hij of zij stelt tergende vragen en daagt de tieners uit tot een spel op leven en dood. Alle pogingen om de indringer van hun schermen te verwijderen mislukken.

De film speelt zich in realtime af op Blaire’s computerscherm, in wezen een simpel concept. Tegelijkertijd wordt er een complex spel via de sociale media gespeeld. De film bevat een maalstroom van computerprogramma’s die de gebruikers ervan, alsmede de toeschouwers in de bioscoopzaal, overspoelen. De jeugdige bezoekers in de zaal waarmee ik de film zag, begrepen het. We leren Blaire kennen via de boodschappen die ze verzendt of verwijdert. En er is altijd de conversatie met haar vrienden die verdacht veel lijken op de verveelde tieners die een doorsnee horrorfilm bevolken. Door de ongebruikelijke vormgeving en frisse aanpak is het echter een originele horrorfilm geworden.

unfriended_02

De Russische regisseur Levan Gabriadze heeft samen met Nelson Greaves een slim scenario geschreven. Dat de film spannend is, ondanks de enigszins onsympathieke personages, komt door het wurgende onbehagen dat opgeroepen wordt. Je identificeert je vrij eenvoudig met de machteloosheid en kwetsbaarheid van deze tieners. De boodschap die het verhaal oproept – mensen beheersen niet langer de technologie en maken er zelfs onderdeel van uit – is tamelijk huiveringwekkend. In Disconnect (2012) werd dat probleem al omstandig uitgelegd, maar de waarschuwing komt in de low-budget productie Unfriended even wat harder aan vanwege de eenvoud van deze horrorfilm en een min of meer voorspelbaar einde.

Ulrik van Tongeren

Unfriended (UPI, 2014), nu in de bioscopen.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties