19

Eindelijk een akkoord met Griekenland. Minister-president Rutte verklaart tegelijkertijd dat hij zijn verkiezingsbelofte heeft gebroken met z’n eerdere ‘geen cent meer naar de Grieken’ uitspraak. Ach meneer Rutte, u kunt er niets aan doen, denk je dan. We wisten al langer dat hij maar wat roeptoetert. Een paar jaar geleden verklaarde hij immers trots een leider zonder visie te zijn. Zou hij trouwens nog weten dat hij bij diezelfde verkiezing de Nederlandse werknemers beloofde 1.000 euro over te maken op hun rekening?

Nu we het er toch over hebben… waar gaat dat Griekse geld dan heen? Niet onbelangrijk om te weten, want nu flits weer 80 miljard naar de andere kant van Europa, waar Nederland 4 miljard aan zal bijdragen. Dat geld gaat niet naar de gewone Griek, hebben we gezien. Integendeel, die krijgt met het nieuwe wurgakkoord nog meer te verduren in de vorm van extra bezuinigingen. De Grieken in hun volkswijken – een ander soort wijken dan waar de Brusselse EU-ambtenaren in wonen – worden al jaren gedwongen om belastingverhoging op inkomensverlaging te slikken. Ze stemden vorige week niet voor niets ‘nee’ in het referendum.

De nieuwe Griekse bezuinigingsmaatregel geeft de zekerheid dat een flink deel van de bevolking voorgoed tot armoede zal vervallen. Met andere woorden, de onder curatele gestelde Grieken zullen geen Nederlands dubbeltje zien. De EU zorgt er voor dat de lening met rente veilig terugkomt bij hun banken, de plek waar de opbrengst van de te verkopen Griekse staatseigendommen ook terecht zal komen.

Het lijkt een eigentijdse tragedie à la Sofokles over de ondergang van Troje, maar je kan het ook vergelijken met Schuld en Boete van Dostojevski. Übermensch Raskolnikov (Europa), zowel moordenaar als slachtoffer, vindt zichzelf maar een beklagenswaardig mens. Een verhaal waar Poetin wel van kan genieten. Kwam de voormalige Sovjet-Unie ook niet ten val door wereldvreemdheid van de leiders?

De politiek van kaalslag, met als gevolg armoede, die zich als een Bijbelse sprinkhanenplaag over het continent verspreidt, vernietigt niet alleen de laatste restjes sociale zekerheid voor het gewone (Griekse) volk, wat je een aantasting van het draagvlak voor Europa kan noemen, maar ook de menselijke waardigheid. De rechten van de mens wordt ten gunste van de markt elke keer een beetje bij het afval gedumpt, wat de beschamende politiek rond de bootvluchtelingen eerder duidelijk maakte.

Dat het oude werelddeel is ontspoord in een neoliberaal bezuinigingsproject dat amechtig de kapitaalmarkt probeert bij te houden en zijn burgers slecht behandelt, wisten we reeds. Het Europa van nu heeft weinig te maken met haar oorspronkelijke ideaal. Behalve in herdenkingstijd, dan staat de Europese elite op een aangeharkt strandje aan de kust van Normandië ontroerd naar de zee te kijken alsof de geallieerde invasiemacht van 1944 elk moment kan opdoemen, zoals in de filmklassieker The Longest Day. Of ze is te gast bij Angela Merkel om de bevrijding van Berlijn te herdenken.

Niet zelden bezorgen die bijeenkomsten je koude rillingen. Zoals na de aanslagen in Parijs begin dit jaar waarbij de redactie van het satirische blad Charlie Hebdo vermoord werd door moslimterroristen. De staatshoofden liepen exclusief voor de televisiecamera honderd meter arm in arm om uit te drukken wat democratie en het vrije woord voor hen wel niet betekent. Dat hebben wij in ons Verenigd Europa toch maar mooi voor elkaar, wilden ze maar zeggen. Hotemetoten als leiders die het in eigen land niet zo nauw nemen met de persvrijheid.

Ron Kretzschmar

 

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

1 Reactie
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
guy53
8 jaren geleden

Nooit ‘n ideaal geweest,maar wel ‘n verkrampt idee van de Founding Fathers die bewust WOII hadden ervaren. 35j lang bestond EEG begroting voor 95% uit subsidies aan Franse boeren, die nog met de zeis werkten. Soort van verkapte oorlogsschatting die eerder na WOI door Versailles verkeerd had uitgepakt. De fata morgana om de Romaanse Fransen aan de Germaanse Duitsers te koppelen, eerst via subsidies en nu ‘n munt,is ‘n fenomeen waarop de Romeinen reeds stuk waren gelopen. Laat de stier maar weer gauw Europa op z’n rug meenemen naar veiliger oorden.