De inspraak die de studenten van de Universiteit van Amsterdam (UvA) afgelopen voorjaar afdwongen met de bezetting van het Maagdenhuis, als protest tegen het rendementsdenken van het bestuur van de UvA, kan je als volgt zien. Op de patiënt (Geesteswetenschappen) wordt hoe dan ook euthanasie gepleegd, of die nou terminaal is of niet. Een mens met dure medicijnen in leven houden is in deze tijd van bezuinigingen onverantwoord. Daar is geen draagvlak meer voor. Oftewel, de studenten kunnen mee beslissen op welke begraafplaats de patiënt na het democratische spuitje komt te liggen – als die niet gecremeerd zal worden natuurlijk.
Zo lezen we in een bericht op Foliaweb, studentenblad van de UvA: ‘Werkgroepen van studenten en het bestuur werpen eerste vruchten af. Klassieke talenopleidingen worden verbreed tot opleidingen talen, culturen en regiostudies’. Klassieke talenopleidingen, als drie voor de prijs van één, worden een slap aftreksel van zichzelf, begrijp ik daaruit. ‘Verbreed’ suggereert een mooie verdiepende bachelor, hoognodig in deze tijd van vluchtige media, maar de ondertoon is als een colaatje tic na een begrafenis in een afgewaaide buurtkroeg. Gooi wat sterke drank in een longdrinkglas, wat cola erbij en roeren. Je weet niet wat je drinkt en de volgende dag weet je niet meer hoe je thuis gekomen bent.
De Faculteit Geesteswetenschappen (FGw) was toch óók reden voor de bezetting van het Bunge- en Maagdenhuis? Het bestuur maakte onderwijskeuzes op basis van rendement en was alleen nog maar bezig met zijn vastgoedportefeuille gevuld met ambitieuze nieuwbouwprojecten, medeoorzaak van de afbraak van FGw. De opleidingen op deze faculteit worden gezien als nutteloos geneuzel dat niet meer past in de huidige tijdgeest: wat niet snel winst oplevert, heeft geen recht van bestaan. Daarbij moest er terstond geld op tafel komen voor nieuwe spannende vastgoedavonturen. Aangezien FGw was gehuisvest in een verkoopbaar gebouw, konden de opleidingen toch nog nuttig zijn. Toen werd het de studenten en medewerkers te veel en stonden ze op tegen het neoliberale regime.
Democratisch tot stand gekomen of niet, de tekst van de nieuwe toekomstplannen in Folia oogt als uit een brochure van ING Real Estate Investement: ‘De plannen in het kader van de transitie-agenda zijn ontwikkeld door de talenopleidingen zelf en voorzien in een duidelijke herprofilering en herprogrammering van het klassieke talenaanbod’. De laatste alinea toont dan toch even een glimp van de schaduwzijde van de optimistische gekleurde toekomst: FGw moet flink bezuinigen en een deel van de krimp is gerealiseerd door natuurlijk verloop. Een aanzienlijk deel van het personeel krijgt natuurlijk gewoon ontslag, als ze dat al niet hebben gekregen. Een bevestiging van wat Het Parool eerder schreef: ‘docenten kondigen aan, omdat meer collega’s de UvA zullen verlaten, dat het volgend jaar misschien niet meer mogelijk is om nog een bepaald vak te volgen.’ Denk ‘misschien’ dan maar weg. Dat lezen we in de volgende Folia.
Als je langs dat fraaie Bungehuis in de Spuistraat loopt, dat nu gelaten wacht op een bestemming als chique hotel annex club voor de happy few, kan je ergens daarbinnen de lach horen galmen van voormalig bestuursvoorzitter Louise Gunning.
Ron Kretzschmar