De Nederlandse filmregisseur Anton Corbijn portretteerde als fotograaf menig beroemdheid. Dan is het niet zo gek dat hij gefascineerd is geraakt door het verhaal achter een serie beroemde foto’s van de Amerikaanse acteur James Dean. Dean stierf zestig jaar geleden, het enige wat van hem over is zijn de hoofdrollen in drie films en de iconische foto’s van fotograaf Dennis Stock.
Wanneer Stock (Robert Pattinson) in 1955 op een Hollywood-feestje James Dean tegen het lijf loopt, besluit de fotograaf voor het blad Life een fotoserie te maken over de filmster in wording. Stock ziet iets in de grillige jongeman. Maar hij moet niet alleen aan zijn agentschap deze opdracht zien te verkopen, het is tevens lastig om de medewerking te krijgen van de acteur.
Het verhaal van de film Life vindt plaats tijdens de aanloop naar de release van de film East of Eden, dé grote doorbraak van Dean. Tegelijkertijd is de acteur nerveus vanwege de onzekerheid of hij wel een hoofdrol krijgt in Rebel Without a Cause. De film belicht voornamelijk de wijze waarop de fotoserie tot stand is gekomen en toont tevens het ontstaan van een ongemakkelijke vriendschap tussen Stock en Dean.
De voortijdige dood van James Dean als gevolg van een auto-ongeluk, een half jaar na de fotosessie, komt in de film niet aan bod. Regisseur Corbijn heeft Life niet bedoeld als biografische film. Hij heeft geen poging gedaan om het mysterie van Dean te ontrafelen, hetgeen een verfrissende kijk op de acteur heeft opgeleverd.
Dane DeHaan als James Dean maakt duidelijk dat de acteur het charisma van de filmster van weleer ontbeert. Uiterlijk lijkt hij niet op Dean, maar toch is het een verdienstelijke vertolking. Het dwarse, kwajongensachtige en gesloten karakter van Dean heeft DeHaan raak weten te treffen. Robert Pattinson als Stock heeft vooral een dienende rol, beide acteurs vullen elkaar mooi aan.
Het samenspel tussen DeHaan en Pattinson is de voornaamste attractie van Life. Corbijn heeft weer een tergend trage film gemaakt. Op de een of andere manier past deze mijmerende filmstijl bij dit delicate onderwerp. Dramatisch gezien gebeurt er niet veel, Life moet het vooral hebben van sfeer en ambiance. Met fraaie beelden wordt het leven gedurende de jaren ’50 neergezet.
Life is minder meeslepend dan het vorige werk van Corbijn – Control, The American en A Most Wanted Man – al weet ook deze film weer het hart te raken. Tijdens de eindtitels worden de beroemde foto’s van Stock getoond. Vooral die waarop Dean op Times Square in de regen staat – handen in de zakken en een sigaret in de mond – is onmiskenbaar ontroerend. Het is het meest iconische beeld van James Dean dat onverminderd zorgt voor een brok in de keel.
Ulrik van Tongeren