In 2014 vielen de Scandinavische films die vertoond werden op Cinekid, mediafestival voor de jeugd, enigszins tegen. Twee absolute toppers dit jaar bewijzen het hoge niveau van de films die daar vandaan komen. De Zweedse regisseuse Sanna Lenken heeft met haar speelfilmdebuut My Skinny Sister (Min lilla syster) grote indruk gemaakt. Het verhaal speelt zich af in het hedendaagse Zweden. Twee jonge meisjes worstelen met hun zelfbeeld en proberen te voldoen aan een bepaald schoonheidsideaal, een behoorlijk universeel thema.
Katja is een adolescente scholiere en een veelbelovend kunstschaatser. Zij is slank, aantrekkelijk en vol zelfvertrouwen. Haar 12-jarige zusje Stella is haar tegenpool: een beetje mollig en zit nogal ongemakkelijk in haar vel. Zij is al het ware het lelijke eendje die een mooie zwaan wil worden. Ze doet haar zuster na en probeert zelfs het kunstschaatsen onder de knie te krijgen. Wanneer Stella erachter komt dat Katja anorexia heeft, wordt ze door haar zus gechanteerd om dat geheim niet prijs te geven aan hun ouders.
Dat het ‘geheim’ catastrofale gevolgen heeft, is voorspelbaar. De uitwerking van het thema is echter verre van dat. Waarom Katja anorexia krijgt, wordt niet toegelicht. Dat de jonge vrouw met haar sport en studie onder grote druk leeft, is duidelijk. Voor de ouders van Katja en haar trainer zijn er genoeg signalen dat er iets mis met haar, maar toch zien ze het niet. My Skinny Sister is zeker geen doorsnee probleemfilm. Het kloppende hart van de film is de explosieve relatie tussen de zussen waarin de jaloezie van Stella smeulende is. Toch hebben de twee een warme en innige band met elkaar.
Amy Deasimont als Katja en Rebecka Josephson als Stella zijn formidabel in hun rollen. Vooral Josephson, met haar ronde gezicht en rode krullen, treedt overtuigend onhandig en grappig voor het voetlicht. Sanna Lenken heeft het verhaal in een sobere stijl geregisseerd en daarmee het melodrama op afstand gehouden. Deze nuchtere benadering maakt de film des te aangrijpender. Lenken was trouwens zelf in het verleden anorexia-patiënte en maakte er de korte film Eating Lunch over.
The Shamer’s Daughter (Skammerens Datter) van de Deense regisseur Kenneth Kainz is iets totaal anders. Ergens in de Middeleeuwen raken een moeder met haar dochter verzeild in de strijd om een koninkrijk. Moeder is heks en wordt ertoe gedwongen te achterhalen wie een aanslag op de koninklijke familie heeft gepleegd. Dochter Dina heeft de gave van haar moeder om in iemands ziel te kijken en speelt een beslissende rol in de plot van de film.
Dit is een complexe vertelling over goed en kwaad, een tamelijk meeslepende film. De eminente scenarist Anders Thomas Jensen heeft het scenario geschreven. Opvallend hoe authentiek deze middeleeuwse tijd is verbeeld. Het is een hele toer om een dergelijke fantasiewereld overtuigend te ensceneren. De makers hebben over elk detail nagedacht. Er is blijkbaar geen Hollywood-budget voor nodig om een overtuigende fantasyfilm te maken.
Ook hier speelt een opvallende jonge actrice de hoofdrol. Rebecca Emilie Sattrup als Dina draagt bijna met speels gemak haar veeleisende rol. Allerlei bekende Deense acteurs in de nevenrollen maken van The Shamer’s Daughter een waar festijn. De vraag dringt zich op waarom we in Nederland niet in staat zijn een dergelijk spetterend spektakel te maken?
Ulrik van Tongeren