De Japanse regisseur Hirokazu Kore-eda is dé specialist van het familiedrama. Zijn films staan in het teken van gebroken gezinnen waarin de personages worstelen met het gemis van familieleden. Our Little Sister is hierop geen uitzondering. Wie zijn werk kent, weet dat het emotionele bespiegelingen zijn. Sentimentele films zijn het zeker, het is echter nooit vals sentiment.
Our Little Sister is een bewerking van de mangaserie Unimachi Diary van Akimi Yoshida. Het handelt over de drie zussen Chika (19), Yoshino (22) en Sachi (29) die op jonge leeftijd hun moeder hebben verloren en samen wonen in het huis van hun overleden grootmoeder. Op de begrafenis van hun vader, die zijn dochters ooit in de steek liet, ontmoeten ze hun halfzusje Suzu (13). Ze besluiten om haar in huis te nemen, vooral omdat het meisje het niet kan vinden met haar moeder.
Dat in de steek gelaten worden hakt er diep in bij de zusjes, want ze werden niet alleen door hun vader maar ook door hun moeder achtergelaten. Het verdriet hierover hebben ze nog steeds niet verwerkt. Daarom hangen de zussen hecht aan elkaar. De komst van Suzu heeft een verfrissend effect op ze. Eigenlijk waren de jonge vrouwen gestagneerd in hun groei naar volwassenheid. Door de zorg voor Suzu bloeien ze op, het biedt ze een nieuw perspectief op hun leven.
De wijze waarop Suzu haar plaats weet te vinden in het huishouden is het meest aangrijpende aspect van de film. Het vrolijke meisje is overdreven nederig en voelt zich soms buitengesloten. Kore-eda filmt ingetogen en subtiel. In tegenstelling tot vorig werk als I Wish (2011) en Like Father, Like Son (2013) heeft Our Little Sister een minder dramatische focus. Het is een enigszins voortkabbelend verhaal, het trage ritme past bij de filosofische lading van het geheel.
De film overtuigt het meest bij het tonen van de dagelijkse rituelen van de zusjes, waar eten en drinken een belangrijke rol in spelen. De zorg voor een oude pruimenboom – van de vruchten maken ze pruimenwijn maken – heeft een gedenkwaardige emotionele lading. Daaruit blijkt hoe de zussen hunkeren naar hun verloren jeugd. Het vasthouden aan oude rituelen geeft hun leven zin. Juist omdat zich geen grote dramatische dingen afspelen in Our Little Sister valt op hoe de regisseur met subtiele middelen toch veel weet te suggereren. Met simpele gebaren en blikken worden emoties zichtbaar gemaakt.
Op het eerste gezicht lijkt het alsof de jonge actrices het vooral van hun fysieke schoonheid moeten hebben. Gaandeweg blijkt dat ze wel degelijk ijzersterk acteerwerk neerzetten. Vooral de oudste, Sachi, die verpleegster is en problemen met mannen heeft, krijgt onmiskenbaar reliëf. Het is een prachtige rol van Haruka Ayase. Our Little Sister is een lange film van ruim twee uur die geen moment verveelt, een subtiel en onverwacht meeslepend familiedrama. Hirokazu Kore-eda hoort intussen bij de grote Japanse regisseurs.
Ulrik van Tongeren