In 2015 werden wereldwijd 156 mensenrechtenactivisten vermoord of stierven in gevangenschap. Vooral in Midden- en Zuid-Amerika loopt men groot gevaar.

Dat vorig jaar in de eerste elf maanden wereldwijd 156 activisten om het leven zijn gebracht, is een algemene stijging ten opzichte van 2014. Zowel wat het aantal moorden betreft als het aantal landen waar het geweld zich heeft voorgedaan. Er werden slachtoffers gemeld in Afghanistan, Azerbeidzjan, Bangladesh, Brazilië, Colombia, Egypte, El Salvador, Guatemala, Honduras, India, Indonesië, Irak, Libië, Mexico, Myanmar, Nicaragua, Pakistan, de Filipijnen, Somalië, Zuid-Soedan, Syrië, Thailand, Turkije en Jemen.

Meer dan de helft van de vermoorde mensenrechtenactivisten kwam om het leven in Latijns-Amerika, meldt Front Line Defenders (FLD), een Ierse organisatie die de cijfers bijhoudt. In Latijns-Amerika is dikwijls sprake van gebruik van extreem geweld als gevolg van het brute optreden van de politie. Verreweg het gevaarlijkste land van het Amerikaanse continent is Colombia. Daar werden vorig jaar 54 activisten vermoord. Buiten de VS is vooral de Filipijnen gevaarlijk waar het afgelopen jaar 31 activisten om het leven zijn gebracht.

FLD heeft vastgesteld dat 45 procent van de vermoorde activisten zich bezighield met de bescherming van het milieu, het land (landroof) en de rechten van inheemse volkeren. Maar ook activisten die zich te weer stelden tegen corruptie en straffeloosheid, evenals journalisten en bloggers die misstanden aan de kaak stelden, zijn om het leven gebracht. Er was in 2015 tevens sprake van een toename van vermoorde vrouwelijke activisten die de erbarmelijke situatie op hun werkplek bestreden, maar zich ook verzetten tegen pesterijen en seksueel geweld.

Intimidatie in de vorm van willekeurige detentie is de meest voorkomende tactiek die Afrikaanse landen gebruiken om mensenrechtenactivisten de mond te snoeren. Volgens Front Line Defenders kwamen dergelijke gevallen voor in Angola, Burundi, Kameroen, Tsjaad, Congo, Ethiopië, Mauritanië, Niger, Rwanda, Somaliland, Oeganda en Zimbabwe. Activisten in Maleisië, Myanmar, Thailand, Cambodja, China, India, de Filipijnen, Singapore en Vietnam hebben in toenemende mate te kampen met bedreigingen, observaties, willekeurige detentie en marteling.

In Oost-Europa en Centraal-Azië werden ngo’s uitgesloten van het openbare leven, beroofd van hun pr-werkzaamheden als gevolg van de toegenomen controle over de mainstream media en afgeschilderd als ‘buitenlandse agenten’ of ‘gedreven door financieel gewin’. Wettelijke beperkingen werden gekoppeld aan lastercampagnes in Azerbeidzjan, Wit-Rusland, de Russische Federatie, Kazachstan, Kirgizië, Tadzjikistan en Oezbekistan. Agenten, stillen en criminelen mishandelden mensenrechtenactivisten in Afghanistan, Bangladesh, China, India, de Malediven, Nepal en Vietnam.