99_homes_01

In de film 99 Homes zijn huisuitzettingen een metafoor voor het uiteen spatten van de Amerikaanse droom. Door de kredietcrisis in 2008 raakten vele Amerikaanse gezinnen hun woning kwijt. Ze konden de hypotheek niet meer betalen en belandden op straat. De Amerikaanse regisseur Ramin Bahrani heeft aan de hand van dit gegeven een pakkend en spannend drama gemaakt.

Het is 2010. Dennis Nash (Andrew Garfield) is een hardwerkende bouwvakker die samen met zijn moeder, gespeeld door Laura Dern, en zoontje het familiehuis in Orlando bewoont. Als makelaar Rick Carver (Michael Shannon) samen met de politie op de stoep staat om het gezin de woning uit te zetten, stort de wereld van Nash in. Ze krijgen twee minuten de tijd om wat belangrijke spullen in te pakken, de rest van de inboedel wordt op straat gezet.

De zich steeds herhalende huisuitzettingen vormen in 99 Homes het hart van de film, de wrede alledaagse realiteit wordt tergend detaillistisch getoond. Het onbegrip en de wanhoop van de huiseigenaren wordt geplaatst tegenover de kille efficiëntie van de wetsdienaren. De nauwkeurige enscenering van de chaos is intrigerend en pervers meeslepend. De rauwe confrontatie tussen de wanhopige huisbezitters en de mannen die zeggen alleen maar de wet uit te voeren, levert zeldzaam pakkend drama op.

Duidelijk wordt dat regisseur Bahrani aan de kant van de gedupeerden staat. Hij toont sympathie voor de slachtoffers van het meedogenloze kapitalisme. Toch is 99 Homes geen simpele aanklacht geworden, maar een complexe ontleding van morele dilemma’s. Door toeval krijgt Nash een baantje aangeboden als klusjesman voor Carver. Hij wordt later de rechterhand van de meedogenloze huisjesmelker, sluit in wezen een pact met de duivel.

Het is een briljante zet van Bahrani om de duivelse Carver te laten spelen door de uitmuntende karakteracteur Michael Shannon. Hij weet de makelaar perfect neer te zetten als een charismatische slechterik. Echt leuk vindt Carver het niet om mensen op straat te zetten, maar het hoort nou eenmaal bij zijn werk. Carver speculeert vervolgens met de ontruimde huizen en verdient zodoende miljoenen aan de ellende van anderen.

99_homes_02

Volgens Carver is Amerika een natie waar verliezers niet geholpen worden. Het is een land toegesneden voor de winnaars, de sardonische makelaar wil absoluut niet bij de verliezers horen. Het fascinerende aspect van 99 Homes is om te zien hoe Nash meegesleept wordt in de amorele handel van zijn baas. Hij bedenkt zelfs nieuwe manieren om geld te slaan uit de vrijgekomen huizen. Nash kan eindelijk weer voor zijn moeder en zoontje zorgen, maar maakt vuile handen om zijn familie te redden.

De suspense van de film is of Nash nog tot inkeer komt. Garfield zet een ijzersterke rol neer van een in aanleg fatsoenlijke man die gekweld wordt door dit morele dilemma. Shannon maakt van Carver niet een eenduidige slechterik, de man is verleidelijk in zijn slechtheid. Het is een eindeloos obsederende vertolking, in alle opzichten onvergetelijk.

99 Homes is een geraffineerd gemaakte moralistische film die duidelijk maakt hoe het Amerikaanse financiële systeem in elkaar steekt. In een gedroomde vervolgfilm zou er wel eens op de deur van Carver zelf geklopt kunnen worden door dienders. In feite is niemand veilig in het financiële kaartenhuis van de huidige economie. Ramin Bahrani toont zich in zijn vijfde film als een scherp en briljant chroniqueur van deze duistere en onzekere tijd.

Ulrik van Tongeren

99 Homes (Dutch Filmworks, 2014), nu in de bioscopen.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties