De Nederlandse overheid weet als geen ander wat voor een menselijke drama zich momenteel in Noord-Koerdistan afspeelt, veroorzaakt door hun bondgenoot dictator Erdogan. Maar het kabinet staat erbij en kijkt ernaar.

     door Nizam Cabbar

Halverwege de jaren ’70 van de vorige eeuw werden in Nederland de eerste progressieve en democratische massaorganisaties opgericht voor mensen met een directe of indirecte oorsprong in Turkije en Noord-Koerdistan. In de navolgende jaren en decennia zouden er meerderen volgen. Deze organisaties vormen platformen voor onderlinge sociale, culturele en mentale ontmoeting tussen mensen uit de doelgroepen voor wie ze zijn opgericht.

Tegelijkertijd stelden deze organisaties zich veelal, en vooral, tot doel de belangen van hun doelgroepen op sociaal, politiek en cultureel gebied, verband houdende met de Nederlandse samenleving, te behartigen. Voor deze doelgroepen kon het daar echter niet bij blijven. Met name door de ontwikkeling van de communicatietechnologie (internet, satelliet-tv, mobiele telefonie) en mede dankzij ook andere factoren, zoals de relatief goedkoper wordende internationale reismogelijkheden, bleven de banden met hun land van herkomst gehandhaafd en werden zelfs verder versterkt.

De in Nederland woonachtige Turken en Koerden, betrokken bij deze platformen, bleven zich interesseren in de gebeurtenissen en ontwikkelingen in hun thuisland en voelden bovendien sterk de behoefte om zich er mee te bemoeien. Dat deden zij voornamelijk door het Nederlandse publiek, voor zover de mogelijkheden dat toelieten, te informeren over bijvoorbeeld de mensenrechtenschendingen en vertrapping van democratische rechten door de machthebbers in Turkije.

Zij poogden de strijd voor mensenrechten en democratie in Turkije te steunen door internationale aandacht en solidariteit vanuit Nederland te genereren. Met dat doel gingen zij relaties aan met Nederlandse organisaties, media en instanties. Samen met hen probeerden zij de opeenvolgende Nederlandse regeringen ertoe te bewegen om openlijk, resoluut, consequent en effectief stelling te nemen tegen de Turkse overheid ten einde haar ertoe te bewegen de schending van humanitaire en democratische rechten te beëindigen.

  Coupe militaire junta

Ondanks de vele inspanningen van bovengenoemde democratische massaorganisaties en de Nederlandse organisaties met wie zij samenwerkten, heeft de Nederlandse overheid zich in het verleden nooit resoluut opgesteld tegen de gruwelijke praktijken van het militaire Turkse regime. Het regime waarvan de grondslagen al gelegd werden door toedoen van de fascistische militaire junta die onder leiding van generaal Kenan Evren een coupe pleegde in de nacht van 12 september 1980.

Diezelfde gruweldaden worden nu in Turkije, en vooral in Noord-Koerdistan in het zuidoosten van het land, gepleegd door een regime dat in een aantal opzichten zelfs nog veel gruwelijker is dan het regime onder leiding van Kenan Evren. En wederom blijft de Nederlandse overheid, het huidige kabinet, ernstig in gebreke. In Noord-Koerdistan wordt het Koerdische volk sinds vele maanden weer uitgemoord. Maar ook in Turkse steden krijgen de mensen het herhaaldelijk zwaar te verduren als gevolg van bom- en zelfmoordaanslagen die vaak in onderlinge samenwerking tussen het Erdogan-regime en de IS worden gepleegd.

Dat samenwerkingsverband tussen IS en Turkije is niet eenvoudig aan te tonen, aangezien de aanslagen via de Turkse inlichtingendiensten worden voorbereid. Soms komt er materieel bewijsmateriaal beschikbaar, zoals na de bomaanslag in 2014 in het district Reyhali van de provincie Hatay in Zuidoost-Turkije, waarbij ruim 50 mensen omkwamen. Een jonge militair wist enkele documenten te onderscheppen waaruit bleek dat de Turkse geheime dienst en de minister van Binnenlandse Zaken voorkennis hadden van de door Al-Nusra gepleegde bomaanslag.

Vorig jaar publiceerde de journalist Can Dündar – die voorafgaande zijn proces aan de dood ontsnapte nadat hij voor de rechtbank in Ankara door een AKP-aanhanger werd beschoten – samen met een reporter bewijzen in de krant Cumhuriyet waaruit eveneens bleek dat de Turkse staat samenwerkt met IS. De beschuldigingen volgden op onthullingen over Turkse wapenleveranties aan rebellen in Syrië. Can Dündar en Erdem Gül zijn onlangs veroordeeld tot vijf jaar en tien maanden cel.

  Onbeschoft en schaamteloos

Ongekende gruweldaden, misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden van allerlei aard zijn in Turkije aan de orde van de dag. Nationale en internationale mensenrechtenorganisaties en vele journalisten publiceren daar het nodige over. Europese overheden en ook de Nederlandse overheid (die momenteel nog steeds voorzitter is van de Europese Unie) weten als geen ander wat voor een menselijk drama zich momenteel ook in Noord-Koerdistan afspeelt. Maar de Nederlandse overheid, de coalitiepartners VVD en PvdA en Rutte staan erbij en kijken ernaar. Wat onbeschoft en schaamteloos!

Deze laffe houding, omwille van de bescherming van imperialistische belangen van Nederlandse en Europese bedrijven in Turkije en de veiligstelling van de uiterst misdadige, smerige vluchtelingendeal met Erdogan, is een regelrechte aanslag op humanitaire en democratische waarden. Dat Erdogan ondertussen de Syriërs die willen vluchten bij de Turks-Syrische grens tegenhoudt, en de in Turkije gearriveerde vluchtelingen met harde hand terugstuurt naar Syrië, leidt bij de Europese Unie en de Nederlandse overheid hooguit tot valse verontwaardiging en krokodillentranen.

Het kabinet en premier Rutte bewezen de afgelopen tijd niet al te veel moeite te hebben met de lange arm van de Sultan die ook tot Nederland blijkt te kunnen reiken. Denk aan de schriftelijke en geadresseerde aansporing van in Nederland levende burgers met de Turkse nationaliteit om op de AKP (de partij van Erdogan) te stemmen. Of denk aan de oproep door het Turkse consulaat in Nederland aan Turkse organisaties en personen om gegevens van tegenstanders en critici van Erdogan en zijn regime door te geven via een kliklijn… de willekeurige vervolging van Europese, Nederlandse en andere buitenlandse journalisten.

Er wordt in diverse media bericht over de oprichting van paramilitaire groepen, ‘Esedullah Commando’s’ geheten, in zowel de VS als de EU die direct in verbinding staan met Erdogan. Gewapende knokploegen die gewelddadig kunnen optreden tegen individuen en organisaties die kritiek uiten op Erdogan, het lijken wel IS-cellen. Deze Esedullah Commando’s maken in Turkije deel uit van de Turkse militaire troepenmacht die sinds maanden de Koerden in Noord-Koerdistan aan het uitmoorden is.

  Breed volksverzet

Onder het Nederlandse volk bestaat doorgaans terecht de neiging om bij gebleken aanleiding vooral kritisch te zijn tegen dictators en bloedige regimes in andere landen. Die kritische houding is over het algemeen echter minder zichtbaar tegenover de ‘eigen’ overheid die, vanwege veelal smerige belangen, een milde en zelfs non-kritische houding aanneemt tegen dat soort dictators en regimes. Op dit punt winnen de smerige belangen het van de nobele principes.

Wij mogen dat niet toestaan. Het is in ons voordeel dat nobele belangen en principes ons vertegenwoordigen. Ons, het volk, terwijl smerige belangen en principes het karakter van monopolistische ondernemingen en neoliberale regeringen weerspiegelen. Europese staten en bedrijven moeten tot de orde geroepen worden. Zij moeten onmiddellijk ophouden met het rechtvaardigen van de misdaden van dictators omwille van hun imperialistische belangen. Maar uit zichzelf zullen ze daar nooit mee ophouden.

Daarom is het juist nu de hoogste tijd voor breed, massaal en verenigd volksverzet tegen de machthebbers in Den Haag en Brussel. En voor internationale solidariteit met de volkeren die tegen hun eigen onderdrukkers strijden in Koerdistan, Turkije, Syrië en de overige landen in de regio. Erdogan is misdadig, maar Rutte en zijn kabinet zijn medeschuldig aan zijn regime. Laten wij ons nog langer regeren door zo’n misdadige regering onder leiding van Rutte?