Money Monster is een intrigerende combinatie van satire en thriller. Het tekent de opstand van de kleine man tegen de corruptie van Wall Street en een populaire tv-zender.
Beursgoeroe Lee Gates geeft in zijn uitzinnige live tv-show zogenaamd gouden tips aan goedgelovige kijkers. Wanneer de gedupeerde vrachtwagenchauffeur Kyle verhaal komt halen tijdens de uitzending, hangt hij de presentator een bomgordel om. Hij wil weten waar zijn geld gebleven is en dreigt de tv-studio op te blazen. Er blijkt zomaar 800 miljoen dollar verdampt te zijn, de algemeen directeur van de betreffende beleggingsfirma is onvindbaar.
Met Money Monster heeft de Amerikaanse regisseuse Jody Forster gepoogd een mix te maken van gijzelingsthriller en maatschappijkritisch traktaat. De ‘kleine man’ die het niet meer pikt, is een aansprekend en actueel thema. Presidentskandidaat Donald Trump profiteert momenteel met volle overgave van de woede en angst van deze burgers. Daarom biedt de film, die als thriller niet volledig overtuigt, een intrigerende visie op de tijdgeest.
De verwaande en slijmerige beursgoeroe Lee Gates wordt gespeeld door George Clooney. De steracteur is absoluut in topvorm. Zijn belangrijkste tegenspeler bevindt zich in de controlekamer van de tv-studio. Patty, gespeeld door Julia Roberts, communiceert via het oortje met de presentator. Beide sterren zijn dus zelden samen in beeld te zien, desondanks is er ontegenzeglijk sprake van een sprankelend samenspel tussen Clooney en Roberts.
De acteurs houden de nogal chaotische vertelling bij elkaar, maken het bijna geloofwaardig. Vooral het denderende eerste deel van de film biedt een treffende blik op het losgeslagen kapitalisme. De mystificerende financiële wereld wereld wordt raak en met scherpe humor neergezet. Het is een vereenvoudigde versie van die andere financiële thriller, The Big Short. Duidelijk is dat de scenarioschrijvers van Money Monster minder kennis van Wall Street hebben dan zijn befaamde voorganger.
Waar de makers van Money Monster mee scoren in vergelijking met The Big Short, is hun populistische insteek. Het ongenoegen van de slachtoffers van Wall Street is hier beter uitgewerkt. Jack O’Connel als Kyle weet een geloofwaardige ‘kleine man’ te vertolken met al zijn onzekerheden en angsten. Jammer dan dat de film aan het slot verzandt in voorspelbare thrillerclichés. De bijtende maatschappijkritiek wordt daaraan opgeofferd.
Ongetwijfeld heeft het vlijmscherpe meesterwerk Network (1976) van Sidney Lumet als model gediend voor de makers van deze film. Gezet tegenover die briljante mediasatire is Money Monster helaas slappe koffie.
Ulrik van Tongeren