De film Les Ogres volgt een rondreizend theatergezelschap door Frankrijk. In een circustent voert het gezelschap stukken op die gebaseerd zijn op de farces van de Russische schrijver Tsjechov. Daar regisseuse Léa Fehrer opgroeide in een dergelijk milieu, heeft haar film een sterk autobiografisch karakter. Tevens spelen haar moeder, vader en zus een hoofdrol.
De film heeft een betrekkelijk eenvoudig plot. Het tekent het leven van het theatergezelschap op reis. Ze doen dorpen en kleine steden aan, en moeten de alledaagse obstakels zien te overwinnen. Dat die obstakels door de leden van het gezelschap zelf gecreëerd worden, doet er niet toe. Hun denderende energie houdt de boel levend, ze hunkeren niet naar een rustig leventje.
Het is vaudeville van de bovenste plank wat de acteurs opvoeren, inclusief trapezewerk. In deze wervelende en kleurrijke film gaat het er achter de schermen evenzeer heftig aan toe als op de bühne. De conflicten tussen de artiesten lopen vaak uit de hand, maar de show moet ondanks alles altijd doorgang vinden. Een dergelijk theatergezelschap is in wezen één grote familie.
Marion (Marion Bouvarel) is het overspelige gedrag van haar man meer dan zat. Hij doet haar vervolgens de suggestie van de hand dat ze een affaire moet beginnen. Op zich niet vreemd in dit milieu, de vrije liefde wordt met hart en ziel bedreven. Eigenlijk grijpt de film terug naar de anti-autoritaire stellingname uit de jaren ’60 en ’70 van de vorige eeuw. De leden van het gezelschap kijken neer op de het kleinburgerlijke leven met zijn valse zekerheden. Het vrije leven is voor hen het ware.
Het opstandige gedrag van het theatergezelschap wordt door Fehrer niet geromantiseerd. Het is knap dat de regisseuse voldoende afstand heeft weten te houden van haar eigen achtergrond. Ze schreef het filmscenario samen met Brigitte Sy en Catherine Paille. Les Ogres is een tamelijk lange film van 144 minuten. Zo voelt het niet, er is voldoende drama en humor aanwezig die er een onderhoudend en meeslepend geheel van maken.
De ruzies tussen de leden van het gezelschap mogen dan zwaar aangezet lijken, de authenticiteit is onbetwistbaar. Dat de meeste acteurs min of meer zichzelf spelen, draagt bij aan het doorleefde gevoel van Les Ogres. Het acteursensemble zet over de hele linie sterke vertolkingen neer. De opvallendste bijdrage wordt door de jonge Adele Haenel geleverd die als beste actrice van haar generatie wordt geroemd. Hier speelt ze Mona die zwanger is geraakt van de lapzwans binnen het gezelschap. Haenel zet een prachtige rol neer als een kwetsbare vrouw die ondanks alles het theatergezelschap trouw blijft.
Ulrik van Tongeren