Twaalf GGZ-instellingen willen dat het gebruik van de isoleercel voor 2020 wordt afgeschaft. Opname in de isoleercel vergroot de problemen bij zowel cliënten als hulpverleners.

Bovendien is separeren volgens de psychiatrische instellingen een vorm van eenzame opsluiting, in strijd met het op 14 juni door Nederland bekrachtigde VN-verdrag voor de rechten van mensen met een handicap, ziekte of psychosociale beperking. Dat staat in het Dolhuys-manifest Nederlandse GGZ separeervrij! dat vrijdag op het High & Intensive Care Kennisfestival door twaalf GGZ-instellingen is ondertekend.

‘Wij verklaren dat separeren geen zorg of hulp is: het wordt gebruikt uit onmacht en ervaren als straf’, aldus het manifest. ‘Angsten, wanen en destructieve gedachten kunnen worden versterkt. Separeren is ook belastend voor de hulpverleners: het ondermijnt een respectvolle relatie met de cliënt en belemmert effectieve hulp en zorgverlening.’

Om ervoor te zorgen dat de isoleercellen op 1 januari 2020 definitief dicht gaan, moeten beleidsmakers, bestuurders en professionals volgens het manifest samenwerken met ervaringsdeskundigen en (ex)cliënten die separatie hebben ondergaan. Met de inzet van hun kennis kan gebruik van de separeercel worden voorkomen.

Ook moet er meer worden ingezet op humane alternatieven, ontwikkeld in binnen- en buitenland, om adequaat hulp te bieden aan cliënten die in een crisissituatie verkeren. Professionals, bestuurders, politici en beleidsmakers mogen zich niet langer verschuilen achter bezuinigingen of bureaucratisch rompslomp, zo eindigt het manifest. ‘Het is hun taak deze belemmeringen weg te nemen en humane zorg te garanderen voor cliënten.’