julieta

Julieta (Emma Suárez) is bij aanvang van de gelijknamige film een vrouw van in de vijftig die gelukkig lijkt te zijn. Ze heeft het plan opgevat om met haar geliefde Lorenzo in Portugal samen te gaan wonen. Op het laatste moment ziet ze daar vanaf en betrekt in haar eentje een woning in Madrid. De vrouw schrijft een brief aan haar dochter die ze al twaalf jaar niet heeft gezien.

Dan volgt een uitvoerige flashback en schakelt het drama over naar de jonge Julieta, gespeeld door Adriana Ugarte. Tijdens een treinreis ontmoet zij Xoan (Daniel Grao) waarmee ze getuige is van de zelfmoord van een oude man. De schaamte dat Julieta deze fatale gebeurtenis niet heeft weten te voorkomen, tekent de rest van haar leven. Want er volgt een keten aan gebeurtenissen die haar schaamte nog groter zullen maken. De ontmoeting met Xoan zorgt wel voor de verwekking van dochter Antía.

Het wanhopige gevoel dat Julieta geen greep meer heeft op haar leven werkt verlammend. Vooral het feit dat haar dochter zomaar uit haar leven verdwijnt zonder uitleg of reden, zorgt voor onpeilbaar verdriet. Almodóvar heeft meerdere films gemaakt over moeders die zich aan de rand van de waanzin bevinden, denk aan Volmer (2006). Met Julieta heeft hij de meest ingetogen en uitgebeende versie hiervan gecreëerd. Het is een film zonder zijn gebruikelijke uitzinnige humor en neiging naar camp.

Ondanks de onvermijdelijke somberheid van het thema levert de film een adembenemend visueel spektakel op. Samen met cameraman Jean-Claude Larrieu heeft Almodóvar een fascinerend spel met kleuren weten te creëren. Rood is altijd al de voornaamste kleur van de regisseur geweest, ditmaal heeft het een tergend emotionele kracht in zich. Tevens heeft componist Alberto Iglesias spannende en sfeervolle filmmuziek geschreven alsof Julieta een thriller is.

Het scenario is gebaseerd op drie verhalen uit het boek Runaway van de Amerikaanse schrijfster Alice Munro. Al die elementen zorgen voor een rijk geschakeerde film. Maar het zijn de fenomenale vertolkingen van Adriana Ugarte als de jonge Julieta en Emma Suárez als de oudere die voor de emotionele diepgang zorgen. Het is aangrijpend om te zien hoe Julieta steeds verder wegzinkt in haar depressie. Almodóvar bewijst telkenmale dat het wel degelijk mogelijk is aangrijpend drama te maken over vrouwen.

Julieta is een rijke en intense film die nog lang nazindert in het hoofd. Het toont de intrigerende kronkelwegen en mysteries van een vrouwenleven. Het knappe is dat een belangrijk deel van het drama zich buiten de film afspeelt. Wat dochter Antía bezielt om haar moeder in de steek te laten, moet de toeschouwer zelf zien in te vullen. Na de teleurstellende komedie Los amantes pasajeros uit 2013 heeft Almodóvar met Julieta een fier meesterwerk afgeleverd.

Ulrik van Tongeren

Julieta (Cinéart, 2016), vanaf 18 augustus in de bioscopen.

Door ravage

Abonneer
Laat het weten als er

*

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties