Sommige films op het Holland Animation Film Festival in Utrecht weten raak de actualiteit te treffen. De korte Britse film Life Cycles van Ross Hogg gaat over de dagelijkse routine van zomaar een man. Opstaan, onder de douche, naar het werk en gedurende de avond voor de tv zitten. Deze routine wordt meermaals herhaald, alsof het hier een korte versie van de klassieker Grounhog Day (1993) betreft.
Opmerkelijk wat zich op tv bij de BBC afspeelt. Het nieuws wat getoond wordt, handelt iedere dag opnieuw over de oorlog in Syrië. Het betreft hier een droge opsomming van terrorisme, bombardementen en dergelijken. De verschrikkingen van de oorlog zijn verworden tot achtergrond van de dagelijkse beslommeringen. De terloopse wijze waarop in Life Cycles oorlogstaferelen worden getoond, is raak getroffen en relevant.
De Japanse anime film In This Corner of the World van regisseur Sunao Katabuchi is eveneens een bespiegeling over de verschikkingen van de oorlog die op terloopse wijze wordt getoond. Hier handelt het over het dromerige jonge meisje Suzu die we zien opgroeien tot een jonge vrouw. De film vangt aan in het jaar 1933 wanneer het meisje inkopen doet voor de familie. Wanneer Suzu in 1943 trouwt, trekt zij met haar man in bij haar schoonfamilie.
De film belicht het leven van verschillende generaties vrouwen, terwijl op de achtergrond de oorlog woedt. Die oorlog komt erg dichtbij met dagelijkse bombardementen op het havenstadje waar Suzu woont. Verderop ligt Hiroshima, de Japanse stad waar Amerika op 6 augustus 1945 de atoombom dropt. Buren en familie van Suzu zien op die gedenkwaardige dag op flinke afstand een merkwaardige wolk boven Hiroshima hangen.
In This Corner of the World is niet zozeer een oorlogsfilm als wel een blik op het Japanse leven in de periode 1933 tot 1945. En dat gezien door de ogen van een meisje die graag tekeningen maakt van haar leefomgeving. Haar enigszins grove tekenwerk vormt een fraai contrast met de betoverende aquarel kleuren van de animatiefilm. Juist omdat de film zich concentreert op het gevoelsleven van een jong meisje komt de harde realiteit van de Tweede Wereldoorlog des te harder aan.
In Louise en Hiver (Louise by the Sea) van regisseur Jean-François Laguionie staat een oude vrouw centraal. Louise is door een samenloop van omstandigheden verzeild geraakt in een totaal verlaten kustplaatsje in het Franse Bretagne. Daar probeert ze er het beste van te maken. Later krijgt de vrouw gezelschap van een hond.
Louise en Hiver is een sprekend voorbeeld van de opmerkelijke opmars van de Franse animatiefilm. Het eenvoudige en intieme verhaal is adembenemend vormgegeven, de textuur en kleurenpracht zijn overweldigend. Dat de eminente Franse actrice Dominique Frost de stem van Louise heeft ingesproken, maakt de film extra bijzonder. Dit is een prachtige film om heerlijk bij weg te dromen.
Ulrik van Tongeren