Song to Song, de nieuwe film van de legendarische Amerikaanse regisseur Terrence Malick, is wederom bedwelmend, barok en hoogdravend.
Een film van Terrence Malick moet het niet van plot hebben, atmosfeer is belangrijker. Song to Song is nochtans ietwat samenhangender dan To the Wonder en Knight of Cups, de vorige twee films van zijn hand. De film speelt zich af in de muziekwereld van Austin in de Amerikaanse staat Texas. Hoofdpersonage is Faye (Rooney Mara), een muzikante en liedjesschrijver. De vrouw is zowel uiterst ambitieus als onzeker.
Faye beseft dat de gladde en aantrekkelijke muziekproducent Cook (Michael Fassbender) wel eens goed voor haar carrière zou kunnen zijn. Maar ze valt ook voor de charmante muzikant Songwriter BV (Ryan Gosling) die onder contract staat bij Cook. Dat is op papier een klassieke driehoeksrelatie. Malick laat zijn acteurs met behulp van improvisatie hun rollen invullen. Dat moet moeilijk zijn voor acteurs die leunen op het script.
De acteurs draaien om elkaar heen in oogverblindende locaties. In essentie gaat de film over liefde, verraad en tomeloze ambitie. Van de acteurs maakt Michael Fassbender nog de meeste indruk; zijn personage is meedogenloos en tevens kwetsbaar, inclusief het clichébeeld dat de rijke man eigenlijk de slechterik is. Rooney Mara als Faye speelt vooral het lijdend voorwerp tussen de twee mannen in.
Song to Song is evenals het eerdere werk van Malick een adembenemende en hypnotiserende beeldenstorm. De productie werd geschoten door Malick’s vaste cameraman Emmanuel Lubezki. Het zijn ronduit magische beelden, veelal opgenomen in de ruimtes van futuristische gebouwen. De camerastandpunten zijn bizar en memorabel. De regisseur is écht een meester in het presenteren van betoverende scènes.
Dan maakt het niet uit dat de dialogen niet bijster veel voorstellen. De gedachten van de personages worden via een vertelstem (voice-over) ten gehore gebracht. Dat zijn min of meer dichterlijke teksten waarmee de personages duidelijk maken dat het leven zwaar voor ze is. De muziekscene van Austin wordt tamelijk terloops neergezet, we komen niet veel te weten op dat gebied. Patti Smith en Iggy Pop komen trouwens in beeld.
Song to Song is absoluut niet de tegenhanger van Robert Altman’s meesterwerk Nashville (1975), waarin de lokale muziekscene integraal onderdeel uitmaakt van het verhaal. Dat Malick het zat is om zonder script te werken, liet hij al eerder weten. Eigenlijk is de debuutfilm Badlands uit 1973 nog steeds de beste die Terrence Malick tot nu toe heeft gemaakt, met een goed doortimmerd scenario. Zijn eerstvolgende film, Radegund, zal ook weer worden gemaakt aan de hand van een klassiek scenario.
Ulrik van Tongeren