een vriendelijk woord
een welgemeend gebaar
langs mijn nek een zachte aai
ogen die zich inleven
de redding van mijn bestaan
tranen zijn in wateren opgegaan
rivieren verbonden zich met zee
de zee sloot zich wiegend
met haar armen om mijn
kwetsbaarheid heen
afgezonderd van des mensen
handgemeen en oeverloos gebral
geniet ik de zwarte nacht
welvingen in het landschap
de schittering van een sterrenpracht
ik zing u gedag