het is druk op het strand
het geurt er naar rijkelijk
gebruik van zonnebrandolie
en brillantine voor het haar

kinderen hebben de grootste
pret met het bouwen van
zandkastelen, geulen graven
torens in elkaar kneden
aan schelpen geen gebrek
om het geheel te verfraaien

de zon verstopt achter
passerende wolken
als een kiekeboe van een
moederhand de
kinderogen even toe
licht sluipend weer op

zittend op een bankje op de boulevard
aanschouw ik het strand, zand
volwassen, kind tafereel
boven het water aan de andere kant
van het gejoel ontwaar ik een meeuw
zijn kop gericht naar benee

ik voel enig verwantschap
met de vogel in de lucht
zijn drang naar vrijheid
zijn binding met de zee

 

 

 

tekst Marina Verte | foto Noor Sickens de Wal

Door ravage